Skinfaxi - 01.09.1926, Blaðsíða 21

SKINFAXI
117
ingum Grænland sem réltum eigendum, og mótmæla
öllum og sérliverjum yfirráöum Dana þar.
Verði Danir við þessari ósk, er Grænlandsmálið orðið
íslenskt innanlandsmál.
Vilji Danir ekki afhenda Grænland, ber íslanding-
um að svara þvi á þann hátt, að flykkjast í stórhópum
inn í Grænland og nema það, fiska þar, reka þar land-
húnað, verslun, iðnað o. s. frv., eins og einokun og
lokun Grænlands væri ekki til eða þeim með öllu óvið-
komandi. Lokun Grænlands og einokun er Islending-
um einnig óviðkomandi, ef Grænland væri danskt land.
Lokunarlög Grænlands liafa þar á móti fult gildi gagn-
vart dönskum borgurum og borgurum þeiiTa rikja, er
hafa leyft Dönum að liafa Grænland lokað.
I 6. gr. sambandslaganna er það skýrt ákveðið, að ís-
lenskir borgarar skuli um alt Danaveldi hafa sama rétt
og íslenskir ríkisborgarar á Islandi fæddir þar. Hinn
sama rétt og við veitum Dönum á íslandi eigum við
því lieimtingu á á Grænlandi.
í 3. lið 6. gr. sambandslaganna er það sérstaklega
te;kið fram, að íslenskir og danskir rikisborgarar skuli
hafa jafnan rétt til fiskveiða í landhelgum hvors ann-
ars, án tillits til þess, livar þeir eru búsettir. Hinn sama
rétt sem danskir borgarar, þ. e. sama Fétt og Danir,
Skrælingjar undir dönskum lögum og Skrælingjar, sem
liafa varnarþing í Grænlandi, hafa til fiskveiða á Græn-
landi liafa einnig íslenskir ríkisborgarar; en öllum.
mönnum á Grænlandi er fiskveiði þar frjáls, og Skræl-
ingjar Grænlands iiafa samkvæmt sambandslögunum
sama rétt til fiskiveiða í landhelgi Islands og Islend-
ihgar sjálfir.
Er Danmörk viðurkendi fullveldi Islands lofaði Dan-
mörk þar með hátíðlega og upp á æru og samvisku, að
liinn almenni hluti þjóðaréttarins skyldi gilda milli ís-
lands og Danmerkur. En aðalkjami þessa þjóðréttar er
það, að öll þjóðréttariki skuldbinda sig til þess að liafa