Skinfaxi - 01.05.1943, Qupperneq 27

SKINFAXI
29
Mynd 2. Viðnám hælsins, veltan yfir á táberg og fráspyrnan.
L njamiifjan
Ace/ÍA-oJ' urrt
~7 C-ryy.
Mynd 3. Þyngdarpunkturinn hækka'r viS lyflingu armanna
um 7 cm.
samtvinnun atrennu og uppstökks, sem segja má aS sé meg-
inkjarni jíessarar íþróttar. Líkamsþunginn færist af hæl yfir
á táberg og er aukiS viS þann hraSa eSa lcraft, sem fékkst
í atrennunni og sem hælviðnámið hefur beint upp á við, með
því að þegar líkamsþunginn er lóðrétt yfir táherginu, er
sveiflufætinum lyft hornheygðum í mjaðmarhæð og öxlum
og örmum er lyft upp á við, til þess að létta þunganum af
stokkfætínum, sem nú réttist og spyrnir kröfluglega lilcam-
anum frá jörðu með tábergsspyrnunni. (Mynd 2).
Svifið: Nú stígur likaminn i loft upp, og, eins og liver annar
hlutur, sem kominn er á hreyfingu, vill hann halda áfram
i sömu átt og með óbreyttum hraSa. Hraðaorka tilhlaups,
spyrnuorka uppstökks og lyfta axla, arma og sveifla fótar
hafa unnið saman að þvi að lyfta stökkvaranum upp í loft-
ið. — Það skal tekið fram, að eftir uppstökkið getur ekk-
ert breytt svifbraut þungamiðju líkamans, hvorki hreyfing
fóta né arma, en aftur á móti geta hreyfingar þeirra með