Skinfaxi - 01.11.1952, Blaðsíða 4

100
SKINFAXI
Lýðháskólinn í Vraa á Norður-Jótlandi.
Fljótt á litið virtist hópurinn, sem saman var kominn
í Vraa, næsta sundurleitur, en smátt og smátt hurfu hin
ytri sérkenni, og mcr fannst, er vikunni lauk, að allur
hópurinn gæti verið frá einni og sömu þjóð. I þessu
sambandi minnist ég orða formanns dönsku ungmcnna-
félaganna, Jens Marímisar Jensen, er hann mælti við
setningu mótsins: „Þegár við aðeins förum að kynnast
örlítið betur, falla burtu hin ytri sérkenni þjóðanna,
og við finnum hvort annað sem bróður og systur og
eigum þá auðvelt með að skilja tilfinningar og áhuga-
mál hvers annars.“
I stuttu máli er ekki auðið að gera ýtarlega grein
fyrir öllu því, sem fram fór þessa viku, en ég mun
þó nefna það helzta.
Dagskrá hvers dags var mjög ströng, þar skiptust
á fyrirlestrar, söngtímar, umræður, samtalstímar,
skemmtanir og smá fei’ðalög. Ýmsir merkir fyrirlestrar
voru þarna fluttir, og skal ég nefna nokkra. Helge