Skinfaxi - 01.11.1952, Blaðsíða 7

SKINFAXI
103
Þar er leitazt við að kynna menningu, landshætti og
helztu viðfangsefni þjóðanna. öllum, sem um þessi mál
hafa hugsað, er ljóst, að nauðsyn er margs konar upp-
lýsingastarfsemi í samskiptum þjóða, því að annars er
hætt við misskilningi, vanþekkingu og skiíningsleysi
milli þjóðanna. Smáþjóð, eins og við Islendingar erum,
er nauðsyn að kynna landið. Oft vekur það undrun
manns, live Island er lítið þekkt víða, meira að segja
á Norðurlöndum, þótt til séu einstaklingar, sem gott
skjm bera á íslenzk málefni. Maður lítur í eigin harm
og lætur sér detta i hug, að e. t. v. höfum við ekki
unnið nóg að landkynningunni.
Það ætti að vera sjálfsagt hlutverk ungmennafélag-
anna að vinna ötullega að þessu, með því að taka virkan
þátt í samstarfi ungmennafélaganna á Norðurlöndum.
Hingað til hefur hlutur okkar verið of smár, og mættum
við taka virkan þátt í þessu starfi framvegis.
Forráðamenn ungmennasamtaka Norðurlanda, sem
hrint hafa þessu máli af stað, eiga þakkir skilið fyrir,
en vel mættu þeir hafa það í huga, að e. t. v. mætti
betur að vinna framvegis við skipulagningu þessa
starfs, til þess að það skili sem allra mestum árangri.
Ætti stjórn U.M.F.l. að taka þetta mál til betri athug-
unar og íhuga hvort ekki er hægt að fá hingað æsku-
lýðsvikuna árið 1954. Næsta ár er hún ákveðin í Finn-
landi í júlímánuði. Gæti ég trúað, að vel yrði til hennar
vandað og skemmtilegt fyrir Islendinga að fara þangað.
Mikið starf er nú hjá finnsku félögunum og hafa þeir
marga unga og áhugasama menn í sínu starfi. Meiri
deyfðar fannst mér gæta í starfi ungmennafélaganna 1
Danmörku og í Skandinavíu. Þar virðist vanta meira
af ungum og áhugasömum mönnum í forystuna og
og fleiri ný verkefni, sem grípa hugi æskufólksins.
Vafalaust er þetta aðeins stundarfyrirln'igði, sem lagast
fljótt. Norræna samvinnan ætti að vera lyftistöng fýrir