Skinfaxi - 01.07.1956, Blaðsíða 1

Skinfaxi II. 1956
(Oirílur J. £MLo„, fcrnaL UWJJa
Memsemdin liggur djúpt
Svar við opnu bréfi frá Helga Hjörvar.
Eins og landsljðnum er kunnugt, flutti Helgi Hjörvar, skrif-
stofustjóri útvarpsráðs, erindi um daginn og veginn í útvarp-
inu á síðastliðnu hausti. Lýsti hann þar skemmtisamkomu í
sveit, sem illa tókst til um, og deildi að vonum biturlega á
sjúkt skemmtanalíf. Ymsum þótti þó víglína stórskotaiiðans
helzt til skömm, og risu sumir til andsvara. Atti H. H. síðan
í deilum við allmarga austanmenn, sem þótti liann óvæginn
og ekki ætíð hjörvar sem skyldi, enda málflutningur nokkuð
einhliða, en hann brýndi brandinn æ því meir af mikilli leikni.
Er deila þessi svo kunn, að hér verður hún ekki rakin. Kom
þar að lokum, að þing héraðssambandsins Skarphéðins sam-
þykkti vítur á Hjörvar fyrir málflutning hans, en hann brá
við hið skjótasta og hjó báðum höndum jafnt: stefndi tillögu-
niönnum og ritaði formanni U.M.F.I. opið bréf. Sr. Eiríkur J.
Eiríksson svaraði um hæl og birtist hér svar hans örlítið
stytt, en tilskrifin voru prentuð í Morgunblaðinu. Allt er þetta
mál hið merkasta, og því þykir rétt að birta svar formannsins
hér, þar sem hann ræðir málið mjög almennt, eins og vænta
mátti, en talar þó enga tæpitungu. Munu margir honum sam-
mála um það, að þegar stríð er háð gegn siðspillingunni í
landinu, eigi sóknin að vera á langri víglínu, en einskorðast
ekki við örlítinn óróastað. Á skal að ósi stemma.
Vandamál uppeldis vtngs fólks hafa aukizt mjög í
seinni tið. Áður átli árin og orfið mikinn þátt í upp-
eldi Islendinga. Formaðurinn varð að kunna sitt verk,
er Iiann stýrði í gegnum brimsandinn við suður-
ströndina eða tók firðina veslra, eystra og nyrðra, og
4