Skinfaxi - 01.07.1956, Blaðsíða 16

64
SKTNFAXI
landsvæði að ræða. En það hefur einnig verið sannað
með tilraunum, að í Boston, sem liggur allnorðarlega,
má hita fimmtíu til sjötíu og fimm af hundraði hús-
anna með sólarorku og sömuleiðis heita vatnið til
heimilisnotkunar. Enginn vafi er á þvi, að á cnn
norðlægari og sólarminni slóðum má fá liita til heim-
ilisnota frá sólu.
1 mörgum löndum þarf engu siður að kæla hús á
sumrum en hita þau á vetrum. Þótt fjarstæðukennt
sé, og raunar bein þversögn, má nota sólarhitann við
kælinguna. Þetla er gert með hinni svonefndu „hita-
dælu“, sem alkunnust er i isskápum. Með li.enni má
dæla hita úr rúmi, þar sem lians er ekki þörf, og yfir
i annað, þar sem meiri þörf er fyrir hann. í flestum
venjulegum kæliskápum er „liitadælan“ knúin með
rafmagni. Til sveita erlendis eru kæliskápar stund-
um knúðir af hita frá litlum olíuofni. Hér gæti sólin
hæglega unnið sama gagn. Þannig má kæla heil hús
með orku sólarhitans. Ef þannig mætti kæla og liita
hús á vixl eftir árstíðum með krafti sólarliitans, spar-
aði það gifurlegt eldsneyti i fjölmörgum löndum. Og
það yrði að sjálfsögðu sparnaður fyrir allt mannkyn,
þegar eldsneytisskortur er farinn að gera vart við sig.
Sólarorka í nútíð og framtíð.
Það ,er þegar fullreynt, að not liins dreifða sólar-
ljóss til þeirra liluta, sem liér hefur verið lýst, er
ekki ofviða fjárhagslega. Öðru máli gegnir um safn-
orku frá sólu, eða geislaorku, sem er samþjöppuð með
speglum og safnglerjum, og knúið gæti gufuvélar eða
orkuvélar með annars konar vökva í stað vatns. Tæki,
sem þetta gerði kleyft, eru enn of dýr. Hins vegar er
augljóst að nota má sólarorku við að dæla á áveitu-
lönd á þurrum landsvæðum, ]iví að ekki er veitt á um
regntímann eða að nóttu til, þegar sólarljóss nýtur
ekki. Við þetta starf þarf aðeins að nota ódýrar vélar,