Skinfaxi - 01.07.1956, Blaðsíða 14

62
SKINFAXI
nytja hana. Einn hundraðasti liluti sólarorkunnar
nægði til að knýja dæluna.
Matreiðsla í þessum héruðum er hka alvörumál,
því að eina eldsneytið er þurr mykja og tað. Að sjálf-
sögðu er hrýnasta þörf fyrir þennan áburð á þessum
þurru, ófrjóu landsvæðum. I slað þ.ess notar smá-
hóndinn mykjuna til að elda við miðdegismatinn
sinn, oð rænir þannig jarðveginn dýrmætmn áhurði.
Samt er þarna meira en næg sólarorka til allrar liit-
unar. Yfirvöldin Iiafa meira að segja látið smíða
sólareldavél, einfalda og hagkvæma, sem fólk á þess-
um slóðum gæti auðveldlega notað. Hún cr líka
ótrúlega ódýr, ca 250 ísl. kr. Samt er það svo, að ind-
verski smáhóndinn getur ekki leyft sér að eyða 250 kr.
fyrir nýja eldavél, og heldur þvi áfram að elda á hinn
gamla hátt.
Sólarorka til heimilisnota í borgum og sveit.
Það er siður en svo að.eins á eyðimörkum og sér-
staklega þurrum landsvæðum, sem menn liafa hugs-
að sér að nota sólarljósið sent orkugjafa. Rætt hefur
verið um ýmis önnur landsvæði, sum mjög sólrík,
önnur síður sólrík. Hafa vísindamenn nú gert sér
fulla grein fyrir kostum og ókostum sólarorkunnar.
Helzti ókostur sólarinnar sem orkugjafa ,er hin
mikla dreifing geislanna. Orkan er gífurleg. Allar
kolanámur og olíulindir jarðar nægðu elclci til að
framleiða þá orku, sem hnötturinn lekur á móti frá
sólinni á einum mánuði. En þelta er dr.eifð orka, ekki
bundin eða samþjöppuð. Not hennar verða því mest,
ef ekki þarf á háu hitastigi að halda, þ. e. ef hægt er
að nota sólarhitann án þess að safna honum m,eð
spegluxn. Aðalnotkun orku við lágt hitastig er við
upphitun íhúðarhúsa, verzlunar- og verksmiðjubygg-
inga. Það er engin smáræðis orka, sem þarf lil að hita
hýbýli manna um allan heim. Til glöggvunar má