Sjómannablaðið Víkingur - 01.08.1979, Síða 26

Víðir flákar eru silkibotn, en ann-
arsstaðar er ekki setjandi út botn-
troll á stórum svæðum. Síðan eru
svæði þar sem bleyður eru á milli
karga eða stöku festur á annars
góðum togbotni. Sé fiskigengd á
vissum blettum, freistast menn til
að toga þær sem grannast jafnvel
þótt hraun eða festur séu á svæð-
inu. Skiiur þá náin þekking á
svæðinu oft milli afla eða armæðu
eins og margar gamlar sögur um
þekkta aflamenn herma. Þegar
veiðarfæri voru lélegri og verr
hannaðri til að standast átök, var
oft um endalaus rifrildi að ræða
hjá togskipum, einkum þegar ver-
ið var að byrja á nýjum slóðum.
Þar sem ekki var beinlínis um
kletta eða hraun að ræða, sléttað-
ist botninn smámsaman af slóða-
dragi togaranna og silkibotn varð
eftir þar sem áður voru tíð rifrildi.
Eftir því sem leið á öldina jókst
þekking manna á botninum stöð-
ugt með tilliti til botnvörpuveiða.
Sterkari troll, betur búin til togs á
misjöfnum botni, komu til sög-
unnar og menn voru sífellt að
fikra sig áfram og þekkt togsvæði
sífellt að stækka.
Öll þessi reynsla hefur verið
dýrkeypt, því hún hefur ekki
fengist nema með öðru en því að
reka sig á. Þessa dýrkeyptu
reynslu færðu skipstjórnarmenn í
dagbækur sínar, hver í sínu horni.
Kappið var og er mikið og menn
voru ekkert að láta náunganum
verðmætar upplýsingar í té fyrir
ekki neitt, nema síður væri.
Eins og áður sagði keyptu Bret-
ar slíkar upplýsingar af sínum
reyndustu togaraskipstjórum og
færðu inn í kort, er stóðu öllum til
boða er hafa vildu. íslendingar
hafa gert lítið af slíku. Þær munu
ófáar dagbækur íslenskra togara-
skipstjóra, sem velkjast kannski
milli manna, eða lenda í höndum
fávísra landkrabba; týnast, eða
verða alla vega fáum að gagni. Þó
að atriðin sem fram koma í slíkum
dagbókum séu ef til vill ekki alveg
pottþétt, hvað varðar staðar-
ákvarðanir, má hafa af slíkum
bókum mikið gagn við gerð nýrra
fiskikorta.
í fyrri greininni var vakin at-
hygli á þeim doða sem virðist hafa
ríkt um öll þessi mál hjá mönnum
hér á landi. Minnst var á grein
Guðmundar Jenssonar ritstjóra
Víkingsins, sem eitt af því fáa sem
birst hefur í blöðum sjómanna um
þessi mál. I grein þessari sem höf-
undur nefnir „Merkilegur áfangi í
íslenzkum sjómælingum“ (7—8.
tbl. 1967) er merkilegu skrefi í ís-
lenskri sjó- og fiskikortagerð
fagnað, og þessi mál tekin til um-
ræðu. Að sögn Guðmundar höfðu
engar sjómælingar farið fram á
hinni miklu gullkistu, Selvogs-
bankanum, síðan um aldamót eru
danir voru þar að verki. Knúð
áfram af þessu ófremdar- og van-
sæmdarástandi, hvatti Skipstjóra
og stýrimannafélagið Verðandi í
Vestmannaeyjum til úrbóta á
FFSÍ þingi árið 1965.
Eftir það einstæða framtak að
vekja yfirhöfuð máls á úrbótum í
þessum efnum, er ekki að orð-
lengja það, að margir aðilar lögð-
ust á eitt um að framkvæma nýjar
mælingar á umræddu svæði og
var þeim lokið tveimur árum síð-
ar. Fiskikort með niðurstöðum
þessara mælinga mun hafa komið
út ári síðar. Þetta fiskikort var þó
ekki frumraun okkar á þessu sviði,
því fiskikort af Faxaflóa (Selvog-
ur-Hjörsey) kom út árið 1964. Það
kort var fyrsta fiskikortið gert af
landsmönnum sjálfum og mun
þar við hafa notið mjög hinnar
gömlu kempu og skipstjóra Niku-
lásar Kr. Jónssonar frá Reykjavík,
sem þekkti „Faxabugtina“ eins og
lófann á sér.
Undirrituðum er ekki kunnugt
um að mikið meira hafi verið gert
í fiskikortagerð okkar en að fram-
an er rakið. í vetur fregnaði hann
þó, eftir óopinberum heimildum,
að maður hefði verið sendur út af
örkinni til þess að safna upplýs-
ingum um festur og skipsflök á ís-
lenskri togslóð hjá gamalreyndum
skipstjórum. Hver svo sem sendi
manninn af stað hefur hafið þarft
verk og raunar furðulegt að við
séum nú loksins að hefja það starf,
sem Bretar byrjuðu hér á skömmu
eftir aldamót, og er batnandi
manni best að lifa.
Vonandi sjáum við brátt 14 ára
gamla ósk þeirra Verðandi—
manna í Vestmannaeyjum rætast
að fullu, að af Selvogsbankamið-
unum (Selvogur-Bjarnarey) verði
gert sérstakt kort þar sem inn á
verði merkt, „ójafn botn, skips-
flök, festing og hraun, sem hætta
er á að skip festi í og eyðileggi
veiðarfæri sín. Sama verði haft í
huga með önnur sjókort í svipuð-
um mælikvarða“.
ýSNCF
líerja
r6„sk»
Níf«“pi»«“»"rj“bt(,Íbntrkipa-l
^lrer «■»»»»'“*“'4 En”“r;l
. Bresku járnbrautirnar eru að l
Und». Bresk ) uíiferjur ogl
“ Tl.ore*» eru »«» »||
iskip i smíðunv
26
VÍKINGUR