Sjómannablaðið Víkingur - 01.08.1979, Blaðsíða 44

Þó vistarverurnar a hafsbotni séu þröngar þá er samt hægt að spila.
blóði kafarans ef hann fer of hratt
upp. Loftbólurnar trufla blóð-
rennslið og valda miklum kvölum.
Ef stór loftbóla kemst til heilans
getur það lamað eða drepið kaf-
arann. Til að forðast þessa svo-
kölluðu kafaraveiki verða kafarar
að fara upp á yfirborðið í áföng-
um svo líkaminn geti losað sig við
loftið. Þetta fer eftir dýpi og lengd
dvalar á botni. Eftir þrjátíu mín-
útur á hundrað metra dýpi þarf
þrjá klukkutíma í afþrýsting.
Vatnslungað
1943 fullkomnaði Jacques Yves
Costeau vatnslungað. Eftir það
gátu kafarar haft loft með sér á
hylkjum ofan í undirdjúpin,
vatnslungað deildi loftinu úr
hylkjunum eftir þörfum kafarans.
Þar með gátu kafarar synt um eins
og fiskar óháðir bát á yfirborðinu.
Þeir sem áður óðu í flæðarmálinu
gátu nú dýft sér á kaf og synt á vit
hins ókunna.
Uppgötvun George Mund
1959 uppgötvaði George Mund
að takmörk eru fyrir því hvað
blóðið getur safnað miklu lofti.
Eftir um það bil þrjátíu klukku-
tíma í þrýstingi er blóðið orðið
mettað. Það þýddi að kafari gat
verið áfram á sama dýpi án þess
að lengja afþrýstitímann sem var
þá orðinn sjötíu og tveir tímar.
Neðansjávarhúsið Tektite bíður á stórum fleka eftir að vera slakað í hafið.
44
VÍKINGUR