Sjómannablaðið Víkingur

Árgangur

Sjómannablaðið Víkingur - 01.08.1979, Blaðsíða 29

Sjómannablaðið Víkingur - 01.08.1979, Blaðsíða 29
um árabil verið svipaður á milli ára, þó breyting hafi orðið á því nú á síðustu vertíð. Bátafjöldinn sem hefur stundað þessar veiðar, hefur aftur á móti verið miklum breytingum háður. Árið 1960 stunduðu 14 bátar rækjuveiðar í ísafjarðardjúpi, 1970 voru þeir 27, árið 1971 stunduðu 42 bátar þess- ar veiðar og voru orðnir 55 árið 1975. Samhliða þessu stækkuðu þeir bátar, sem stunduðu þessar veiðar og einnig stækkuðu veið- arfærin mikið. Leyfisbinding veiða getur verið áhrifarík til að takmarka heidlar- aflamagn, en hætta er á, séu leyfisveitingar sjálfvirkar, að við veiðar úr viðkomandi stofni sé meiri mannafli og fleiri skip bundin en þörf er á. Tímabundnar veiði- takmarkanir Helsta nýjungin í sjtórnun fisk- veiða við Island, sem tekin hefur verið upp á síðustu árum, eru þær tímabundnu veiðitakmarkanir á þorski, sem fyrst voru settar á sumarið 1977. Þessar tímabundnu veiðitakmarkanir felast í því að þorskveiðar eru bannaðar í ákveðinn tíma, og einnig að tog- arar verði að láta af þorskveiðum í ákveðinn dagafjölda á ákveðnu tímabili, en ráða þá hvenær á tímabilinu þeir láta af þorskveið- um. Þessi aðferð er í raun þannig að úthaldsdögum eru takmörk sett og eru því takmörkun á heildarsókn- inni í þorskstofninn. Sé hægt á sama tíma að beina sókninni í aðra fiskistofna er hagræði af þessari ákvörðun. Aftur á móti má segja að áhrifaríkara væri að tak- marka þann skipakost, sem sæki í stofninn. Það er alþekkt að aukin sókn í einstaka fiskistofna og tækninýj- ungar við veiðarnar hafa oft leitt til þess að árlegur veiðitími hefur sífellt orðið styttri og styttri. Eitt af frægustu dæmum um þetta eru ansjósuveiðar Perú-manna. Sem dæmi má nefna að árið 1962 tók þá 294 daga að veiða 6,3 milljónir lesta, árið 1960 tók þá 167 daga að veiða 10,3 milljónir lesta, en árið 1971 tók þá einungis 89 daga að veiða 10,3 milljónir lesta. Þeir, sem stjórna fiskveiðum við ísland hljóta að hafa áhyggjur af því hversu árlegur veiðitími á þorski er sífellt að styttast. Þróun- in í þeim málum er óhugnanlega lík þróuninni í ansjósuveiðum Perú-manna. Árið 1976 gátu ís- lenskir togarar stundað þorsk- veiðar í 365 daga, 1977 gátu þeir stundað þessar veiðar í 323 daga, árið 1978 í 316 daga og á yfir- standandi ári mega þeir að öllum líkindum stunda þorskveiðar í 276 daga. Lengd þorskveiðitímabils skuttogara árið 1979 er því ein- ungis um það bil 75% af lengd veiðitímabils ársins 1976. Rétt er að benda á tvær aðferðir itl viðbótar, sem notaðar hafa verið á undanförnum árum við stjórnun íslenskra fiskveiða. Þar er í fyrsta lagi um að ræða verðlagn- ingu á fiski eftir stærðarflokkum og í öðru lagi takmörkun á fiski- skipakaupum. Á undanförnum árum hefur ríkt viss stefna hvað varðar verðlagningu á þorski eftir stærðum. Stefnan hefur verið sú að auka verðmun á stórum fiski og smáum. Á fyrri hluta árs 1975 var verð á smáum þorski 50% af verði á stórum þorski. Tveimur árum síðar var þetta hlutfall komið nið- ur í 35%. Ætlunin með þessu er að sjálfsögðu að hvetja sjómenn til að veiða frekar stærri fisk, en smærri. Þetta hefur svipuð áhrif á ákvæði um lágmarksmöskvastærðir veiðarfæra og lágmarksstærðir fisktegunda. Ókosturinn við þessa aðferð er sá að vinnsla á smáum fiski verður að öllum líkindum hagkvæmari en vinnsla á stórum fiski, því að fiskvinnslufyrirtækin fá smáan fisk á lágu verði. í þessu sambandi nefur verið bent á að hætta sé á að fiskvinnslufyrirtækin gætu notað sér eignaraðild að fiskiskipum til þess að þau sækist frekar eftir smáum fiski en stórum. Á undanförnum árum hafa stjórnvöld reynt að draga úr stækkun fiskiskipaflotans með því t.d. að lækka lánahlutfall á skip- um keyptum erlendis frá. Þetta er æskileg stefna út frá því sjónar- miði að stækkun flotans þýðir í raun að veiðitímabilið á þorski styttist enn meira en nú er orðið. Ég hef hér gert grein fyrir því hvaða aðferðir hafa verið notaðar á undanförnum árum til að stjórna fiskveiðum við ísland. Við Útgerðarmenn Vélstjórar Önnumst allar ratlagnir og viögerðir í skipum og verksmiðjum Símar: 13309 og 19477 VÍKINGUR 29
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Sjómannablaðið Víkingur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Sjómannablaðið Víkingur
https://timarit.is/publication/335

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.