Sjómannablaðið Víkingur - 01.12.1982, Qupperneq 54

/■
Ingólfur Falsson á formannaráöstefnu F.F.S.I.:
Allt riðar tíl falls um
leið og afli minnkar
Stjórnar- og formannaráðstefna
Farmanna- og fiskimannasam-
bands íslands var haldin í húsa-
kynnum sambandsins dagana 13.
og 14. nóvember s.l., og sátu 23
fulltrúar fundinn. í upphafsorð-
um Ingólfs Falssonar forseta
F.F.S.Í. kom fram að nú hrikti í
öllum máttarstoðum þjóðarskút-
unnar og að hún velktist um i
ólgusjó með sker og boða á bæði
borð, og enn hefði enginn komið
auga á stefnu í lygnari sjó.
Ingólfur Falsson sagði síðan:
„Oft hefur mát skilja að útgerð
og vinnsla sjávarafurða hafi verið
baggi á íslensku efnahagslífi, en
nú bregður svo við að þegar afli
minnkar virðist allt riða til falls.
En við sem hér erum vitum að það
kemur harðast niður á sjómönn-
um, sérstaklega fiskimönnum.
Heildarafli mun á þessu ári verða
um 770 þúsund tonn á móti 1440
þúsund tonnum á síðasta ári, og
munar þar mest um loðnuna, en í
ár hafa veiðst 30 þúsund tonn á
móti 660 þúsund tonnumn á síð-
asta ári. Botnfiskur mun minnka
um 6%, mun verða um 670 þúsund
tonn á móti 725 þúsund tonnum á
síðasta ári. Þorskaflinn sem stefnt
var að veita á þessu ári var 450
þúsund tonn, en um síðustu mán-
aðarmót höfðu veiðst 335 þúsund
tonn og gert er ráð fyrir að heildar
þorskveiðin verði um 375 þúsund
tonn eða um 19% minni en á síð-
asta ári, en það var svipað og
þroskaflinn varð 1979. En það sem
hefur gerst á þessu ári er að afla-
samsetningin hefur breyst og
hlutfall karfa, ufsa og grálúðu
hefur aukist samfara fjölgun tog-
ara, en bátum hefur heldur fækk-
að. Þetta hefur í för með sér að
tekjur fiskimanna munu dragast
verulega saman miðað við síðasta
ár. Þá komum við að þeirri stóru
spurningu er fiskiskipaflotinn
orðin of stór og þarf hann að
minnka. Skoðanir eru skiptar þar
um, en mín skoðun er sú, að þrátt
fyrir það sem nú er að ske þá sé
flotinn of stór, og á næstu árum
verði endurnýjun að vera minni en
úrelding. Stjórnvöld hafa nú
ákveðið að leyfa ekki innflutning
fiskiskipa tvö árin, en ekki verður
komist hjá því að endurnýjun eigi
sér stað að einhverju leyti.
Eins og allir vita voru loðnu-
veiðar stöðvaðar í des. s.l. áður en
margir þeir bátar sem kvóta
höfðu, höfðu náð því sem þeim
hafði verið leyft að veiða. Vegna
þessarar stöðvunar bætti Afla-
tryggingasjóður þeim að hluta það
aflatjón sem af því hlaust, við
misjafnar undirtektir ýmissa sem
málið snerta. Mín skoðun er sú, að
þetta hafi verið fullkomlega rétt-
lætanlegt. Með þessar bætur var
farið eins og um afla hafi verið að
ræða hvað varðar uppgjör við sjó-
menn. Eftir að við höfðum stöðv-
54
VÍKINGUR