Sjómannablaðið Víkingur - 01.12.1982, Síða 69

rekstur skipsins hafi gengið vel frá
upphafi, þegar frá er talin vélar
bilun snemma á útgerðartíma
þess, sem þó var bætt að fullu svo
og þriggja mánaða viðgerðartími
vegna strands skipsins á Siglufirði,
haustið 1957. Að öðru leyti reynd-
ist Hvassafell hið mesta happaskip
svo að auðsætt var að skipaútgerð
S.Í.S. mundi vaxa með árunum
sem raunbar vitni. Allt frá því að
Hvassafell var afhent S.Í.S. á Ítalíu
1946 til ársloka 1961 hafði það
siglt samtals 564.214 sjómílur, flutt
396,641 tonn af vörum og haft
1337 viðkomur á íslenskum höfn-
um.
Á þessum 15 árum hefur
Hvassafell einnig haft víða dvöl
erlendis, þó að oftast væri það í
siglingum milli íslands og
Evrópuhafna fór það einnig í
ferðir bæðit til Noðrur- og Suð-
ur-Ameríku, auk viðkomustaða í
Norður- og Vestur-Afríku. Skipið
sigldi nokkrar ferðir til Miðjarð-
arhafslanda árin 1947-1951. Flutti
það saltfisk til Portúgal, Spánar,
Ítalíu og Grikklands, en margs-
konar varning til baka. í þessum
ferðum var stundum komið við á
stöðum, þar sem ekkert íslenskt
skip hafði áður komið. Má þar
nefna hafnarborgina Iraklion á
Krít þar sem lestaðar voru rúsínur,
á meðan skotbardagi var háður
stutt frá höfninni vegna borgara-
styrjaldar er þar geysaði um þessar
mundir. Einnig var stundum höfð
viðkoma í Algier og Oran í Norð-
ur-Afríku.
Lengsta ferð skipsins var þó
farin í ársbyrjun 1952 til Brasilíu,
en það var fyrsta sigling íslensks
skips þangað. Með þessari Brasi-
líuför Hvassafells var brotið blað í
sögu íslenskra siglinga að því leyti,
að íslenskur saltfiskur var flutlur
beint til Brasilíu og kaffi og sykur
tekið þar til baka og skilað til ís-
lensku kaupfélaganna hringinn í
kring um landið. Stundum flutti
Hvassafell heila timburfarma frá
Hvítahafshöfnum Rússlands.
Archangelsk og Kovda til ýmissa
hafna í Evrópu. Var hér um leigu-
ferðir að ræða hin síðari ár þegar
skipsins var ekki þörf hér heima.
Skipið var einkar hentugt til
þungavöruflutninga, af því það
hafði svonefnda einþilju „single
deck.“ í slíkum lestum er hentugt
að flytja sement, salt, kol, timbur
og aðrar hliðstæðar vörur, sem
engin hætta er á að skemmist
Tommi: — Það sagði maður við
mig, að ég væri mjög líkur þér.
Jenni: — Og hvað sagðir þú?
Tommi: — Ekki neitt. Hann var
miklu stærri og sterkari en ég.
★
Maður kom hlaupandi að far-
miðasölunni. — Þessi lest, másaði
hann. — Ef ég hleyp get ég þá náð
henni?
— Ég skal segja þér lagsi, sagði
miðasalinn. — Ef þú hleypur, get-
urðu farið fram úr henni.
Prestur einn var alldrukkinn, er
hann átti að jarðsyngja kerlinu.
Þegar láta átti kistuna síga niður í
gröfina, kom á daginn að reipi
vantaði.
— Æ látið helvítis kerlinguna
bara dúndra, sagði þá prestur.
★
Hans og Anna voru hjón í kaup-
stað á norðurlandi. Hans var
smiður, mesti hæglætismaður, en
Anna svarkur hinn mesti og var
jafnvel talin hafa framhjá bónda
sínum. Þau höfðu lítilsháttar
greiðasölu og hýstu gesti. Danskur
slátrari leigði eitt haust hjá þeim
hjónum.
Hann var góður heim að sækja
vegna eigin þunga. Var skipið
mikið í slíkum flutningum.
Hvassafell kvaddi ísland er það
sigldi frá Reyðarfirði til útlanda
hinn 24. janúar 1964. Eftir rúm-
lega 17 ára langa og góða þjónustu
í þágu íslenskra samvinnumanna
var skipið selt Portúgölum. Það
var afhent hinum nýju eigendum í
Rotterdam 17. mars 1964 og hlaut
þá nafnið Ana Paula og var skrá-
sett í Panama.
og ærið kvennhollur. Mátti heyra
inn til þeirra hjóna ef gestir voru
hjá slátraranum.
Eitt kvöld heyra þau, að kven-
maður er inni hjá þeim danska.
Anna verður fokhneyksluð en
einnig forvitin og segir við bónda
sinn: — Boraðu nú gat á þilið svo
ég geti séð inn til þeirra.
— O, þess þarf ekki, segir Hans
með mestu hægð. — Gatið er
þarna síðan þú varst hjá honum
síðast.
VIKINGUR
69