Náttúrufræðingurinn - 1962, Qupperneq 12

106
NÁTTÚRUFRÆÐINGURINN
hitastigul um 0,033 °C/m, en hin þriðja, á Holtavörðuheiði, hefur
nokkru hærri hitastigul, 0,054 °C/m.
Þó að þessar niðurstöður nái enn aðeins til fárra staða, benda
þær þó til þess, að þótt hitastigull sé víða óvenju hár hér á landi,
er hann a. m. k. sums staðar ekki hærri en gengur og gerist annars
staðar á jörðinni.
Mosfellssveitarsvœðið.
Þetta svæði er tvískipt eftir yfirborðsjarðhita í Suður-Reykja-
svæðið og svæðið við Reykjahlíð í Mosfellsdal, sem liggur um 2,5
km norðar. Á þessum svæðum hafa verið boraðar alls um 70 holur
á árunum 1933—1954, og eftir
það ein mjög djúp hola árið
1958. Eldri holurnar eru mest
rúmir 600 m á dýpt, en sú nýj-
asta er 1380 m. í flestum þessara
hola hafa verið gerðar ýtarlegar
hitamælingar, bæði af Hituveitu
Reykjavíkur og jarðhitadeild raf-
orkumálastjórnarinnar.
Á 2. mynd eru sýndar hitamæl-
ingar í dýpstu holunni við Suður-
Reyki, gerðar með termistorhita-
mæli. Gera má ráð fyrir, að hol-
an hafi nokkurn veginn náð hita-
jafnvægi við bergið í kring, er
mælingin var gerð, að undantekn-
um efstu 4—500 metrunum, þar
sem lítils háttar vatnsrennsli
kann að hafa átt sér stað. Hitinn nær hámarki um 98° C á um 670
m dýpi, en lækkar þar fyrir neðan í 90° C. Síðan er hann stöðugur
niður á um 1200 m, þar sem hann byrjar að vaxa aftur. í eldri hol-
unum á S-Reykjasvæðinu hafði hiti mælzt hæstur um 98° C á um
4—500 m dýpi. I Mosfellsdalnum er hitinn yfirleitt 5—10° C lægri
en á S-Reykjum.
Ekki hefur tekizt að fá greinilega mynd af rennsli heita vatnsins
á þessum svæðum, en sennilegt er, að það sé að verulegu leyti
bundið við lárétt lög. Líklegt er einnig, að hitinn á þessum svæð-
2. mynd. Hiti í borholu G-1 á S-Reykj-
um í Moslellssveit.