Náttúrufræðingurinn

Volume

Náttúrufræðingurinn - 1995, Page 35

Náttúrufræðingurinn - 1995, Page 35
því er hraungerdi heitir“. Ekki er vitað til að bær með þessu nafni hafi nokkru sinni verið til í Landbroti, enda getur máldaginn aðeins um „land“, ekki bæ eða bújörð. Hraungerði er hins vegar bær í Alftaveri. Af því að Hraungerði, það er máldaginn nefnir, er talið um leið og Dalbær og Uppsalir gæti hugsast að það væri sú jörð sem nú heitir Hraunkot, en aðeins ein jörð (Fagurhlíð) er þar á milli (2. mynd). Þar hafi á þessum tíma ekki verið byggt ból en vel nýtanlegt land. Ekki er vitað hvenær fyrst var byggt í Hraunkoti. Annað er svo það að í athugasemdum við þessa mál- daga, sem virðast skrifaðar af Jóni Sig- urðssyni, er fullyrt að um sé að ræða Eystri-Dalbæ. Ekki fæ ég séð að það sé stutt haldbærum rökum. Höfundur athuga- semdanna telur að það álit að um Ytri- Dalbæ sé að ræða „sé á getgátu einni byggt“. Það er hins vegar staðreynd að í báðum þessum tilfellum er um getgátur að ræða og hæpið hvort nokkru sinni verði úr skorið. Rökin fyrir að um Eystri-Dalbæ sé að ræða eru talin þessi: Að sú jörð sé stærri þegar Hraungerðisland sé talið með, að Uppsölum hafi oft verið slegið saman við Dalbæ og í þriðja lagi að Eystri-Dalbæ sé í jarðabókum (ekki tilgreint hverjum) reikn- aður reki. Fjara er ekki nefnd. Ærið veik eru þessi rök. Um þetta Hraungerðisland er ekkert vitað. Annað sem höfundur athugasemdanna fullyrðir er að Landbrot heiti Nýkomi samkvæmt Landnámabók, en þar stendur aðeins „fyrir ofan Nýkorna" samkvæmt Landnámabók, án þess að láta þess getið hvað það sé. Um þá fullyrðingu að um Landbrot sé að ræða verður ekki annað sagt en að hún er út í hött. Ekki er vitað til að Eystra-Dalbæ hafi tilheyrt fjara, og ekki hefur svo verið á þessari öld. Staðreynd er hins vegar að Ytri-Dalbær á fjöru enn í dag. Af þeim sökum sýnist öllu líklegra að í Landnámu sé átt við Ytri- Dalbæ (um Nýkoma, sjá síðar). Af því sem hér hefur verið dregið fram sýnist næsta ljóst að nokkur byggð hlýtur að hafa verið í Landbroti urn aldamótin 1000 og nokkru fyrir þann tíma. 1 máldaga Kirkju- bæjarklausturs frá 1216-1218 er auk þeirra bæja sem þegar eru nefndir getið um Asgarð, Hólm og Þykkvabæ og Þykkva- bæjarklaustursmáldagi frá 1300 nefnir eftirtalda bæi: Fagurhlíð, Erpsstaði, Kárs- staði og Syðri-Vík, en af því má ráða að þá hafi Efri-Vík einnig verið til. í máldaga kristbúsins á Uppsölum frá 1368 er getið um „hátýningamel", en af því má ráða að þá var byggð komin í Hátúnum. Um 1340 er vitað um eftirtalda bæi í Landbroti: Ásgarð, Kársstaði, Erpsstaði (síðar Refs- staði), Hátún, Efri-Vík, Dalbæ, Hraun, Þykkvabæ, Hólm og Ytri-Dalbæ. Mjög fornar rústir benda til byggðar í Seglbúð- um snemma og e.t.v. frá þessum tíma. Af Svínfellinga sögu (Sturlunga saga, III 1963) er ljóst að byggð var í Tungu á þeim tíma er þeir ófögru atburðir gerðust á Kirkjubæjarklaustri sem sagan greinir frá. Af þessu sýnist ljóst að um miðja 14. öld voru 13 eða 14 býli í Landbroti. í byrjun þessarar aldar voru þar 19 jarðir byggðar en við manntalið 1703 og á 17 jarðanna eru fleiri en einn ábúandi og á 6 fleiri en tveir (Björn Magnússon 1973). Til gamans skal þess hér getið að nöfn tveggja bæja í Landbroti benda til nafns landnámsmannsins. Það eru Erpsstaðir, sem virðast hafa farið í eyði á 14. eða 15. öld, og Kársstaðir sem fóru í eyði 1950 (3. mynd). Nafnið Kárr er fornt og bendir það til landnáms snemma. Það kemur fyrir á rúnasteinum í Uppland í Svíþjóð (Elmevik 1984) og er þekkt úr okkar fornbókmennt- um. Að uppruna til mun það auknefni (eins og Snorri) og þýða hinn (sá) hrokkinhærði. Síðar verður það Kári. Önnur bæjarnöfn í Landbroti eru „náttúrunöfn". Á ýmsu hefur gengið um byggð í Land- broti á liðnum öldum. Jarðir hafa farið í eyði en byggst á ný. Sumar hafa horfið með öllu og hálfgleymdar sagnir og vall- grónar rústir það eina sem minnir á tilveru þeirra. Landrými er lítið í sveitinni og húsakostur þar lengst af rnjög slæmur, torfbæir ráðandi fram til loka 19. aldar. Sandfok virðist oft hafa gert mikinn usla, einkum í byggðinni austanverðri, t.d. benda lauslegar athuganir til þess að Erps- staðir hafi eyðst af sandfoki og eins virðist 33
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116

x

Náttúrufræðingurinn

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.