Náttúrufræðingurinn

Árgangur

Náttúrufræðingurinn - 1995, Síða 35

Náttúrufræðingurinn - 1995, Síða 35
því er hraungerdi heitir“. Ekki er vitað til að bær með þessu nafni hafi nokkru sinni verið til í Landbroti, enda getur máldaginn aðeins um „land“, ekki bæ eða bújörð. Hraungerði er hins vegar bær í Alftaveri. Af því að Hraungerði, það er máldaginn nefnir, er talið um leið og Dalbær og Uppsalir gæti hugsast að það væri sú jörð sem nú heitir Hraunkot, en aðeins ein jörð (Fagurhlíð) er þar á milli (2. mynd). Þar hafi á þessum tíma ekki verið byggt ból en vel nýtanlegt land. Ekki er vitað hvenær fyrst var byggt í Hraunkoti. Annað er svo það að í athugasemdum við þessa mál- daga, sem virðast skrifaðar af Jóni Sig- urðssyni, er fullyrt að um sé að ræða Eystri-Dalbæ. Ekki fæ ég séð að það sé stutt haldbærum rökum. Höfundur athuga- semdanna telur að það álit að um Ytri- Dalbæ sé að ræða „sé á getgátu einni byggt“. Það er hins vegar staðreynd að í báðum þessum tilfellum er um getgátur að ræða og hæpið hvort nokkru sinni verði úr skorið. Rökin fyrir að um Eystri-Dalbæ sé að ræða eru talin þessi: Að sú jörð sé stærri þegar Hraungerðisland sé talið með, að Uppsölum hafi oft verið slegið saman við Dalbæ og í þriðja lagi að Eystri-Dalbæ sé í jarðabókum (ekki tilgreint hverjum) reikn- aður reki. Fjara er ekki nefnd. Ærið veik eru þessi rök. Um þetta Hraungerðisland er ekkert vitað. Annað sem höfundur athugasemdanna fullyrðir er að Landbrot heiti Nýkomi samkvæmt Landnámabók, en þar stendur aðeins „fyrir ofan Nýkorna" samkvæmt Landnámabók, án þess að láta þess getið hvað það sé. Um þá fullyrðingu að um Landbrot sé að ræða verður ekki annað sagt en að hún er út í hött. Ekki er vitað til að Eystra-Dalbæ hafi tilheyrt fjara, og ekki hefur svo verið á þessari öld. Staðreynd er hins vegar að Ytri-Dalbær á fjöru enn í dag. Af þeim sökum sýnist öllu líklegra að í Landnámu sé átt við Ytri- Dalbæ (um Nýkoma, sjá síðar). Af því sem hér hefur verið dregið fram sýnist næsta ljóst að nokkur byggð hlýtur að hafa verið í Landbroti urn aldamótin 1000 og nokkru fyrir þann tíma. 1 máldaga Kirkju- bæjarklausturs frá 1216-1218 er auk þeirra bæja sem þegar eru nefndir getið um Asgarð, Hólm og Þykkvabæ og Þykkva- bæjarklaustursmáldagi frá 1300 nefnir eftirtalda bæi: Fagurhlíð, Erpsstaði, Kárs- staði og Syðri-Vík, en af því má ráða að þá hafi Efri-Vík einnig verið til. í máldaga kristbúsins á Uppsölum frá 1368 er getið um „hátýningamel", en af því má ráða að þá var byggð komin í Hátúnum. Um 1340 er vitað um eftirtalda bæi í Landbroti: Ásgarð, Kársstaði, Erpsstaði (síðar Refs- staði), Hátún, Efri-Vík, Dalbæ, Hraun, Þykkvabæ, Hólm og Ytri-Dalbæ. Mjög fornar rústir benda til byggðar í Seglbúð- um snemma og e.t.v. frá þessum tíma. Af Svínfellinga sögu (Sturlunga saga, III 1963) er ljóst að byggð var í Tungu á þeim tíma er þeir ófögru atburðir gerðust á Kirkjubæjarklaustri sem sagan greinir frá. Af þessu sýnist ljóst að um miðja 14. öld voru 13 eða 14 býli í Landbroti. í byrjun þessarar aldar voru þar 19 jarðir byggðar en við manntalið 1703 og á 17 jarðanna eru fleiri en einn ábúandi og á 6 fleiri en tveir (Björn Magnússon 1973). Til gamans skal þess hér getið að nöfn tveggja bæja í Landbroti benda til nafns landnámsmannsins. Það eru Erpsstaðir, sem virðast hafa farið í eyði á 14. eða 15. öld, og Kársstaðir sem fóru í eyði 1950 (3. mynd). Nafnið Kárr er fornt og bendir það til landnáms snemma. Það kemur fyrir á rúnasteinum í Uppland í Svíþjóð (Elmevik 1984) og er þekkt úr okkar fornbókmennt- um. Að uppruna til mun það auknefni (eins og Snorri) og þýða hinn (sá) hrokkinhærði. Síðar verður það Kári. Önnur bæjarnöfn í Landbroti eru „náttúrunöfn". Á ýmsu hefur gengið um byggð í Land- broti á liðnum öldum. Jarðir hafa farið í eyði en byggst á ný. Sumar hafa horfið með öllu og hálfgleymdar sagnir og vall- grónar rústir það eina sem minnir á tilveru þeirra. Landrými er lítið í sveitinni og húsakostur þar lengst af rnjög slæmur, torfbæir ráðandi fram til loka 19. aldar. Sandfok virðist oft hafa gert mikinn usla, einkum í byggðinni austanverðri, t.d. benda lauslegar athuganir til þess að Erps- staðir hafi eyðst af sandfoki og eins virðist 33
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116

x

Náttúrufræðingurinn

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.