Náttúrufræðingurinn

Årgang

Náttúrufræðingurinn - 1995, Side 52

Náttúrufræðingurinn - 1995, Side 52
16. mynd. Jarðvegstorfur sem ísinn hefur slitið úr botni krapadalsins og skilið eftir hér og þar þegar ísinn bráðnaði. Ljósm. Jón Jónsson. Botn þess er langt undir yfirborði Land- brotsvatna. Stærsta lindin undan hrauninu austanverðu er Vellankatla sunnan við Þykkvabæ, sem hefur verið virkjuð fyrir heimarafstöð. Rennsli mun vart hafa verið minna en 0,5 m3/sek. ■ KRAPADALIR - KRAPALAUTIR Líklega kannast fáir við þetta orð aðrir en þeir sem kunnugir eru í Landbroti, því það sem svo er þar nefnt mun vart eða ekki vera þekkt annars staðar. Landslag er hér afar sérstætt og raunar einstætt, enda á það sér næsta sérstæða sögu, eins og áður er að vikið. Inni á milli hólanna, einkum norðan- og austantil í sveitinni þar sem jarðvegur er þykkur, eru víða lautir og dalir, sem geta verið talsvert djúpir, al- grónir, en undir jarðvegi sem er oft bara 40-50 cm þykkur er að jafnaði sandur. Að mestu mun það foksandur og svo fínn að notaður hefur verið sem pússningarsandur. Að vetri til við ákveðin en engan veginn óvanaleg skilyrði verður það sem er tilefni yfirskriftar þessa kafla. I fyrstu vetrar- hörkum frýs yfirborð lands ef snjólaust er. í umhleypingasamri veðráttu sunnanlands er ekki óvanalegt að snögglega breyti til hláku og þá oft með stórrigningu. Við það fyllast dalirnir vatni sem oft getur orðið margra metra djúpt. Þetta kallast þá krapadalir því að jafnaði byrjar úrkoman með snjó (16. mynd). Næst þegar frystir og ís kemur á þessar tjarnir getur það skapað hættur fyrir menn og málleysingja, eink- um ef snjór hylur og ísinn er veikur. Tjarnir þessar eiga sér þó ekki langan aldur. Vatn er þyngst við +4°C. Það safn- ast því á botn tjamarinnar, þíðir hinn frosna jarðveg, vatnið sígur niður og ísinn leggst á botn dalsins. I næsta frosti frýs hann við jarðveginn. Næst fyllist dalurinn af vatni í hláku, ísinn flýtur upp og rífur með sér torfu úr jarðveginum sem þá hangir neðan í jakanum. Þegar hann svo bráðnar sekkur torfan til botns. Áður en svo verður kann jaka að hafa rekið til og frá um tjörnina og torfurnar þannig lent hingað og þangað. Þetta má nú m.a. sjá norðan Landbrotsvegar lítið eitt sunnan við Syðri-Vík, en ekki kæmi mér á óvart 50
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116

x

Náttúrufræðingurinn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.