Náttúrufræðingurinn

Árgangur

Náttúrufræðingurinn - 1959, Blaðsíða 9

Náttúrufræðingurinn - 1959, Blaðsíða 9
NÁTTÚRUFRÆBINGU RINN 3 eru í vetnissprengjunni, verður ekki við komið, þegar temja á þetta mikla afl. Úr einni vetnissprengju getur komið meiri orka en úr öllum þeim sprengjum samanlagt, sem sprengdar voru í síðustu heimsstyrjöld, en við hagnýtingu aflsins getum við ekki notað svo stóra orkuskammta, sem óhjákvæmilega eyðiieggja öll nálæg tæki og útbúnað. Allt bendir þó til þess, að hin háu hitastig verði ekki umflúin, ef liagnýta á vetnisorkuna. Hvað snertir sjálfar kjarnbreyt- ingarnar liggur málið ljóst fyrir. Hvort hægt verður að temja vetnis- orkuna svo að mannkynið geti ausið af þeim nægtabrunni orku, sena> er;að Æinnaiií;'hafinp, er algjörlega undir því komið, hvernig möitnum fekfet >að meðhöndla efni við hin ofsalega háu hitastig, sem hér um ræðirigöa 'öi/ Kmoá '1011 nm .tBmBjáíiiníov irgriycj .... go nnÓJÓiq kíiío munin ímmröjá i ujioá in.T)/ Jginjtj igolujnoV Samr.unidéttr.6L\'atómkjarna\wð.hú(m.'kitai\>i\ li .m«in jh Aflii'. atóínkjarnar eru hfaðnir jákvæðu rafmagni; Á milli þeirra verka því fráhrjndandi rafkraftaF, sem virjna á móti því, að þeir nálg- ist hvern annan. En ef kjarnarnir ná að snertast, þá taka við af raf- kröftunum miklu sterkari aðdráttarkraftar, hinir svokölluðu kjarn- kraftar, sem^ dyaga kjarnanaj ^a^npn af miklu afli dg binda Jrá sam- ov8 ras? .irnuj>lmiiilvil -mgnmj-iójl Ui\ ircj ao unónvsri i Ur<lH4n0pni j i vD'-ííT iojTyTCpRi !> > I’ungt vetnis-,, •i<L ■•<i^n!jiii-iia^írW^ÍMr • u um eru tvær agn- II ii r.s /|| / Jliin.j /Í8JM !■) Ni.'jMIJfl lr> píotóna og 'Cv.y. i j/i/TiTi'jí' ■áiéváióiiU rar.ii -iumv RAFKRAfTAR 2. mynáúl : Fráhrindandi rafkraftar varna því, að atóm- kjarnarriir rekist ' á og renni sam- ‘ an. -móJfi nfi'iicjöd?./!! nrtnirl ii'Ii.fit tttav Khtiá Ám an í einn kjarna. Það eru þessir skammvirku, en sterku kraftar, sem eru orsök hinnar miklu orku, sem losnar við samruna kjarnanna. 'TUÉ^ít;lK^fr3.“ sem lúl'ásWpð er, Jjví rneiri verðúr hraðinn í lireyf- i’rijfh ^ffMfíi:náíÍI?t!ékíi,'¥^Mi (é!fniisiifs, fðg ]jví liarðari verða árekstr- aíniiJJálffi/iliJ|jeíi¥á:.1)líÉf hitinn er nógu hár, getur Jrað komið fyrir, að tvei'r kjarnar, sem stéína livör á annan, komist svo nálægt hvor ’ððruiiij19ð ifjííttíkfáftarnir náí að verka og dragi þá saman. Fyrst í sihðj’&i''hráðiríhliminnkandi vcgna liinna fráhrindandi rafkrafta, én 'éftíV'áð kjárnkiaftárnir ná ýfir-tqkunum vex hraðinn aftur óg kjaiháfriif réririá'sáriiari a'f fniklu áfli. Fyrst í stað ér allt í uppnámi n Xv. 1)1 Sjá ^béiáiÍGiiéfffiriridlif‘jAFMaf^foÁft,7 Náttúrdfr. 28:113J-L!126.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72

x

Náttúrufræðingurinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.