Náttúrufræðingurinn - 1959, Blaðsíða 32

26
NÁTTÚRUFRÆÐINGURINN
4. mynd. Tvær bakteríur að leysast í sundur. Bakteríuætur og
leifar af frymi streyma út. (Luria).
bolir með hala, en án kjarnasýru. Loks er kjarnasýrunni komið
fyrir inni í bolnum, og þá er bakteríuætan fullgerð. Hægt er að
fylgjast með, hvernig veirurnar verða til, með því að brjóta sýktar
bakteríur í sundur og rannsaka innihaldið í rafeindasjá. Hinir
einstöku hlutar bakteríuætanna verða þannig til hver í sínu lagi,
og því næst eru þeir settir saman smám saman, unz veiran er full-
gerð. Hinar fullgerðu bakteríuætur safnast fyrir inni í bakteríunni,
og koma út úr henni í einum hóp, þegar hún leysist í sundur.
Menn hugsa sér, að kjarnasýra móðurveirunnar starfi eins og
mót, sem kjarnasýrur hinna nýju veira mótast í. Einnig lilýtur hún
á einhvern hátt að ráða gerð eggjahvítuefnanna og hvernig þau
eru sett saman í hala og bol. Sennilega hagar veirukjarnasýran
sér nákvæmlega eins og kjarnasýran í genum heilbrigðra fruma,
þegar þau tvöfaldast fyrir frumuskiptingu. Það má í rauninni líta
á kjarnasýrur bakteríuætanna sem gen eða litþráðahluta, sem
slitnir hafa verið úr samhengi við frumuna og hafa þannig að
nokkru leyti öðlast sjálfstæða tilveru. Þannig hafa líffræðingar