Náttúrufræðingurinn - 1946, Qupperneq 34

28
NÁTTÚRUFRÆÐINGURINN
Ulotrix, grænþbrungui, þraeðir mcð
kynfrumum. 100-föld stækkun. (Ljósm.
Sig. l’ctursson).
Þegar þörungarnir hafa legið í þessari upplausn í 1—2 vikur má
setja þá í 70% vínanda. Ekki má þó nota svokallað suðuspritt, því að
í því er oft dálítið af methylalkóhóli, sem eyðileggur þörungana.
Með þessari aðferð hefur teki/.t að láta veikbyggða þörunga halda
lögun sinni og lit í langan tíma.
Við athuganir á þörungum, sem öðrum jurtum, er oft nauðsyn-
legt að gera myndir al: viðfangsefninu. Til þess eru tvær leiðir, ann-
að hvort að teikna myndirnar eða gera ljósmynd. Hef ég valið síðari
kostinn og tekið 40—50 myndir af þörungum. Eru þær gerðar með
smásjá, og er stækknin oltast 50- eða 100-föld. Hala margar þessar
myndir teki/t vel, en aðrar miður. Vona ég að þær lari batnandi með
vaxandi æfingu.
Þá er að minnast á annað, sem miklum örðugleikum veldur, og
það er greining þörunganna. Hér er mjög lítið um bækur til þess að
greina eftir þörunga og ekki hefur ennþá tekizt að titvega nothæfar
bækur frá útlöndum. Hefur mér þótt gott, þegar tekizt hefur að
ákveða ættkvíslina (genusinn), en greining til tegunda hefur ekki
verið möguleg, nema þegar um mjög algengar tegundir hefur verið
að ræða.
Ég vil að lokum taka það fram, að fyrir þá, sem á annað borð hafa
ánægju af náttúrufræði, þá er fátt eins skemmtilegt eins og að at-
huga í smásjá þær smávöxnu lífverur, bæði þörunga og aðrar, sem
lifa hér í tjörnum, lækjum, árn og fjörum. Smásjáin þarf ekki að