Náttúrufræðingurinn - 1958, Side 46

188
NÁTTÚRUFRÆÐINGURINN
ir aðrir menn, sem með mér voru, gengum inn í húsið. Sáum við
þá í sérstöku herbergi stóran fugl, er var stærri en stærsti kalkún,
en uppréttari. Hann var gildvaxnari en kalkún, en hafði svipaða
fætur. Liturinn á honum að neðan var svipaður og bringulitur
á ungum karlfasan og bakið var dökkleitt. Leiðbeinandinn nefndi
hann Dúdú.“
Samkvæmt þessari frásögn Sir Lestrange verður ekki um það
villzt, að dúdúfuglinn hefur verið fluttur lifandi til Evrópu, en
hvort um hefur verið að ræða einn fugl eða marga, er ekkert
vitað.
Útlit dúdúfuglsins hefur verið mjög sérkennilegt. Þeim lýsing-
um og teikningum eða myndurn, sem til eru af honum, svipar
mjög saman; þó segir í einni lýsingunni, að fuglinn hafi haft topp
á höfðinu, en hann mun enginn hafa verið á þeim dúdú, sem
heima átti á Mauritius. Fætur voru líkir og á dúfum, aðeins miklu
gildari. Höfuðið var mjög stórt og fiðurlaust framan til. Nefið
var afar sterklegt og efri skoltur boginn niður fremst eins og á rán-
fugli. Það einkennilegasta við nefið voru þó 1—5 djúpar þver-
rákir ofan á efra skolti. Eftir myndum að dæma hefur vaxtarlagið
á framhluta búksins verið ósköp venjulegt, en afturhlutinn var
aftur á móti ferlegur að vexti til. F.n á þessu hefur borið meira
vegna þess, að vængir voru lítt þroskaðir og ekkert stél, en í stað
þess nokkrar hringaðar fjaðrir. Hvort þessar fjaðrir hafa verið á
venjulegu stélsæti eða ofar, er ekki fullvíst, því að um það atriði
ber myndunum ekki saman. Þá sýna sumar teikningarnar fuglinn
blágráan á baki, aðrar móleitan og ætíð með ljósari bringu. Þetta
ósamræmi þarf ekki endilega að stafa af ónákvæmni þess, sem
teiknar. Liturinn gat verið breytilegur eftir aldri eða kynjum,
en úr því fæst sennilega aldrei skorið. Á öllurn málverkum, sem
til eru af fuglinum, eru þakfjaðrir vængjanna sýndar mjög dökk-
ar og stélfjaðrirnar hvítleitar með gulum blæ. Regnbogahimnan
er Ijós, fiðurlausi hluti höfuðsins grár og nefið hvítleitt framan
til. Fætur bera ætíð gulan lit.
Um lifnaðarhætti dúdúfuglsins er lítið vitað; það litla, sem um
þessi atriði hefur verið skrifað, er á hæpnum rökum reist. Eitt er
þó áreiðanlegt, að hér var um landfugl að ræða, og sennilega
Jiefur hann haldið til í skóglendi. Hann gat ekki flogið og lík-
lega ekki verið mikill hlaupafugl, því að sögnum samkvæmt var