Náttúrufræðingurinn

Årgang

Náttúrufræðingurinn - 1966, Side 22

Náttúrufræðingurinn - 1966, Side 22
16 NÁTTÚ RU F RÆÐINGURINN og Lambahrauni, hvergi yfir 3°, ef mælt er á fáeinna km vegalengd. Dyngja, sem myndast á jafnlendi, verður því sem næst kringlótt, og hæðarlínurnar í hlíðurn hennar eru — að undanskildum óteljandi smáhlykkjum — sammiðja hringar utan um gíginn. En í hliðarhalla verður dyngjan skökk (t. d. Heiðin há). Dyngjurnar eru eingöngu úr hrauni (engri gosmöl), það er ævinlega basalthraun og langvíðast með helluhraunsyfirbragði. 1 flestum þversniðum dyngjuhrauna kemur í ljós, að þau eru beltótt, þ. e. hvert lagið úr samfelldu hrauni Iiggur yfir öðru, en lárétt skora eða frauðkenndara hraun á milli. Algeng þykkt beltanna er \/2— 1 m, en hún getur verið miklu minni, undir 20 cm. Yfirborð þeirra — hinna neðri ekki síður en hins efsta — eru oft með skýrum rennslisrákum, hraunreipum. A mót- um beltanna hafa hvergi fundizt nokkur millilög, er vitni um veru- legan aldursmun efri og neðri belta. — Ég skal ekki lengja þetta mál með nánari lýsingu á dyngjuhraunum, heldur vísa til rækilegri lýsinga í ritum Þorvalds Thoroddsens og í merka ritgerð um Skjald- breið eftir Tómas heitinn Tryggvason (1043). í öllum framangreindum atriðum og fleirum er hraunbunga Surtseyjar dæmiger dyngja. F.n hún er mjög skökk vegna halla undirlagsins. Ágúst Riiðvarsson forstjóri Landmælinga íslands ljósmyndaði Surtsey úr lofti 25. ág. og 23. okt. 1964 og enn 24. ág. 1965 og gerði af henni kort í mæliky. 1:10 000 eins og hún var þá hverju sinni. Á öllum kortunum kemur dyngjulögun hraunsins vel lram (3. mynd). Hvirlill dyngjunnar með hraungígnum er að norðan og austan til hálfs umluktur túffbörmum hins víða þeytigígs, sem þar var áður að verki. En svi mikla gígskál var opin til suðvesturs, svo að um leið og hún fylltist sjálf, rann mestur hluti hraunsins í þá átt fram úr henni og myndaði dæmigerva dyngjubrekku niður að sjó. Samkvæmt síðasta korti Landmælinganna er hæð hvirfilsins 119 m y. s. og lengd brekkunnar þaðan til sjávar 1300 m í suður og 650 í vestur. Meðalhalli í þessar áttir er því um 11° og 5° (4. mynd). Dyngjan í Surtsey er lítil í samanburði við flestar hinar fornu dyngjur hér á landi, en þó ekkert einsdæmi að smæð. Rúmtak þess híuta hennar, sem liggur yfir sjávarmáli reiknast mér 42 000 000 m;i (þ. e. 0.042 km3) samkvæmt korti Landmælinga íslands eltir flug- myndum frá 24. ág. 1965. Þessi tala er þó vissulega of lág, um
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104

x

Náttúrufræðingurinn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.