Náttúrufræðingurinn

Árgangur

Náttúrufræðingurinn - 1976, Síða 32

Náttúrufræðingurinn - 1976, Síða 32
134 NÁTTÚRUFRÆÐIN GURINN Ingólfur Davíðsson: Lokasjóður, brúðberg og baldursbrá I. Lokasjóður (peningagras) „Þú ert löngum mér í minni, mikið gull í pyngju þinni, gæða- blóm með gular brár, gxær á bökkum Reistaiár.“ Mörg börn hafa leikið sér að „peningum“ lokasjóðsins, enda eru aldin hans kringl- ótt og flöt, eins og peningar og fræin innan í aldininu einnig kringl- ótt og llöt (sbr. krónur og tíeyringa). Þegar aldinið er fullþroskað, hringlar í „sjóðnum“. Hann vekur jafnan forvitni barna og raunar fullorðinna líka. Lokasjóðurinn er ekki allur þar sem hann er séður. Hann hefur að vísu blaðgrænu og vinnur kolefni úr loftinu, sér til næringar, eins og aðrar grænar jurtir. Og steinefni uppleyst í vatni tekur rótin úr jarðveginum. En svo hefur lokasjóðurinn aukaatvinnu. Ut t'ir rótinni hans vaxa þræðir, sem leita uppi rætur nábúajurtanna, vaxa inn í þær og sjúga þar næringu handa sér. Þannig fær lokasjóðurinn næringu aukreitis, hann er hálfsníkjujurt eins og bróðir hans smjörgrasið og frænka hans augnfróin o. fl. Smjörgras, öðru nafni lokasjóðs- bróðir, er svipaður lokasjóð að stærð og vaxtarlagi, en hefur blá blóm og er öll jurtin talsvert dökkbláleit. Augnfróartegundirnar eru flestar smávaxnari og það stirnir á lítil blá eða hvít augu, þ. e. blómin. Safi augnfróa var notaður sem augnstyrkjandi lyf. En lítum betur á sjálfan lokasjóðinn. Rótin er fremur h'til með þráðum eða rótargreinum, eins og fyrr var vikið að. Aðallega mun hann sjúga næringu úr grasrótum, en þó einnig úr öðrum jurtum, ef hann sér færi á því. í sæmilegum jarðvegi bjargast hann án sníkjulífs, en þrífst betur en ella ef hann getur hagnýtt nágrannana. Lokasjóður- inn er einær jurt 8—45 cm á hæð, blómgast aðallega í júní og júli. Stöngullinn er ferstrendur, blöðin stilklaus, hjartfætt, breiðust neðst, snörp og gróftennt. Jurtin er öll dökkgræn með móbrúnleiu um blæ, stinn vel. Bikarinn er uppblásinn og hliðflatur, situr mjög lengi. Krónan skiptist í tvær varir; krónan er að mestu gul, nema
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114

x

Náttúrufræðingurinn

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.