Náttúrufræðingurinn - 1979, Qupperneq 113

3. mynd. Rústir Lundar. Fossnúpur og Orustuhóll í fjárska. — Ruins of Lundur.
nefnið sjálft og svo bæjarrústir, sem
enn má greina (3. mynd). Virðist |>að
hafa verið allstór bær og staðið liefur
hann á Núpahrauni. Þegar ég var
drenghnokki á 12. ári á Rauðabergi
var ennþá jarðvegstorfa þar sem
Lundur var, og var lnin sem óðast að
eyðast, en ég hygg hana hafa verið
þá (1922) a.m.k. 2 m háa og heyrði ég
sagt að þarna hafi blásið upp kirkju-
garður. Á þeim árurn rann höfuðáll
Djúpár austan við Lund milli lians
og Rauðabergshrauns. Það hefur lík-
lega verið eftir 1930 senr Djúpá end-
anlega greiðir Lundi rothöggið og
fellir í miklu vatnskasti síðla vetrar
það sem þá var eftir að jarðvegstorf-
unni. Síðan er þar ekki annað eftir
en að hálfu sandorpinn hraunhrygg-
ur með leifum hins forna bæjar, sem
þrátt fyrir allt sér enn fyrir. Hvenær
Lundur fer í eyði er ekki fyllilega
ljóst, en í byggð sýnist hann hafa hald-
ist eitthvað inn á 15. öldina a.m.k.
Ekki þætti mér ólíklegt að það hafi
verið hlaup í Djúpá, sem endanlega
eyddi jörðina. Til þess gæti bent göm-
td vísa, sem ég heyrði í bernsku og
einmitt var tengd við Lund:
„Lundarkirkja og besta bú
berst í vatnaróti.
Hvar er sóknin hennar nú
liulin aur og grjóti.“
Svo aftur sé vikið að Djúpárbakka
þá er þessa bæjar getið í Njálu, senx
kunnugt er. í sóknarlýsingu Kálfalells
frá 1859 stendur: „framan undir
Rauðabergshrauni hvar enn sjást
mjög fornar bæjarrústir" (Dipl. Isl.
207