Samvinnan - 01.02.1972, Qupperneq 10

Mér finnst vera ósamræmi í
því að láta lesa þessa gömlu
sálma fyrir þjóðinni á hverjum
vetri — en minnast svo ekkert
á sjálfan hornstein þessa
Kristslíkama í hringborðsum-
Einn af lesendum Samvinn-
unnar sendi þessa teikningu
ásamt meðfylgjandi línum:
„Ég stenzt ekki freistinguna
að senda þér þessa hugmynd,
sem mælska guðsmannanna í
hringborðsumræðunum um
kirkjuna gaf mér.“
Sigriín Aðalsteinsdóttir.
SMÆLKI
Richard Ileuberger (1850—
1914), var austurrískur óperu-
og óperettuhöfundur. Fyrsta
ópera hans, „Ævintýri á ný-
ársnótt“, var frumflutt í Leip-
zig árið 1886. Eftir sýninguna
var tónskáldinu afhentur hinn
hefðbundni lárviðarsveigur, en
hann fékk ekki dulið þá stað-
reynd, að sýningin hafði mis-
tekizt. Þungur í skapi hélt
Heuberger aftur til Vínar, en
við austurrísku landamærin
heimtaði tollvörðurinn, að
lagður yrði tollur á lykkjuna
á sveignuin einsog annað silki
og á sjálfan sveiginn einsog
grænmeti. Um þetta var þref-
að fram og aftur um stund,
þartil tollþjónninn kom alltí-
ræðunni. Að svo mæltu þakka
ég fyrir Samvinnuna. Ég er víst
búinn að kaupa hana í 30 eða
40 ár. Ég hefði að vísu haft
gaman af að tala við ritstjór-
ann um það, sem hann segir
einu auga á dagsetninguna á
silkilykkjunni.
— Já, en það á alls ekki að
leggja toll á þetta, sagði hann.
— Jarðarförin er afstaðin.
A. P. Herbert (f. 1890),
enskur málafærslumaður og
gamanhöfundur, hélt eitt sinn
sem oftar ræðu við miðdegis-
verðaiUoð í Lundúnum og
minntist þá á hinn kunna guð-
fræðing og þáverandi dómpró-
fast við St. Páls-kirkjuna,
W. R. Inge, sem meðal fjöl-
margra annarra verkefna var
ólatur við að skrifa í blöðin.
— Honum er almennt lýst
sem einum af máttarstólpum
ensku kirkjunnar, sagði Her-
bert, — en í rauninni er hann
tveir dálkar í kvöldblaði.
Einhver minniháttar per-
sóna liafði sent A. P. Herbert
heldur hortugt og óskamrnfeil-
ið bréf, sem hann svaraði með
þessum línum:
Herra minn.
Ég hef móttekið bréf yðar.
Síðan sneri ég mér til ýmissa
leynilögregluskrifstofa og upp-
lýsingamiðstöðva — og komst
þannig að raun um, að þér eruð
yfirleitt alls ekki til.
Með virðingu. A.P. Herbert.
llinrik VIII (1491-—1547),
konungur Englands frá 1509,
átti sem kunnugt er sex eigin-
konur hverja á eftir annarri.
Tvær þeirra lét hann taka af
Iífi. Eftir fimmta hjónaband
sitt biðlaði hann til Christiane
um „menningarstólpana" í for-
málsgrein sinni fyrir hring-
borðsumræðunni, en ég læt nú
nægja að kveðja.
Þórarinn Þorleifsson frá Skúfi.
hertogaynju af Mílanó, en hún
gaf hinum konunglega sendi-
manni þetta svar:
— Ég hef því miður ekki
nema eitt höfuð og þarf sjálf
á því að halda.
Hér er stutt ágrip af heim-
ilisreglum Hinriks VIII:
— Rakari konungs skal
ávallt gæta fyllsta hreinlætis
og ekki heimsækja konur sem
liafa á sér vafasamt orð, með
því að ekki má stofna heilsu
konungs í tvísýnu.
— Herbergisþjónum kon-
ungs ber að lifa í sátt og sam-
lyndi og slúðra ekki um liðna
tíma að svo miklu leyti sem
þcir snerta líf og hátterni kon-
ungsins.
— Hesthúsþjónarnir mega
ekki stela heyi konungs og
fylla rúm sín með því, þareð
konungurinn gefur þeim eins
mikið hey og þeir þurfa ....
Archibald Ilill (f. 1886),
enskur læknir sem hlaut Nób-
elsverðlaunin árið 1922, sótti
um upptöku í „Hið konung-
lega læknafélag“ í Lundúnum
skömmu eftir að hann hafði
lokið kandídatsprófi, en fékk
synjun. Þá sendi hann þessari
gáfumannasamkundu vísinda-
lega skýrslu um læknismeðferð,
sem hann hefði veitt ákveðn-
um sjúklingi með mjög góðum
árangri. I skýrslunni stóð:
Áður
hörðum
höndum -
meö
atrix
mjúkum
höndum
6