Samvinnan - 01.12.1973, Side 71

Sendum viðskiptavinum vorum um land allt
BEZTU
JÓLA- OG NÝÁRSKVEÐJUR
Niðursuðuverksmiðjan ORA
Kársnesbraut 86 - Kópavogi
V.---------------------------------------------------------------------------------------/
Framhald af bls. 15.
vinnu, tímaeyðslu, uppbót-
ar vanskilum o. s. frv.
6. Frjáls samkeppni einstakl-
inganna fær ekki — eftir
eðli sinu — bætt úr þess-
um vandkvæðum. Hún get-
ur að eins þrýst kaup-
mannahagnaðinum niður
að vissu lágmaxki, en veld-
ur einmitt með þvi hinum
alþekktu meinum og öfgum
sem eru óhjákvæmilegir
fylgifiskar hennar, og
valda hinum varnarlausa
neytanda meira og sárara
tjóns en nokkuð annað, svo
sem eru: gjaldþrot, óeðli-
leg verðhlutföll o. s. frv.
7. Hin lang-hagsýnasta að-
ferð til að byrgja og
tryggja neytendurna er sú,
er kaupfjelögin viðhafa,
því þau taka einungis tillit
til þarfanna.
8. í hverri stöðu sem neyt-
andinn er, hvort sem hann
er verkamaður, bóndi,
embættismaður eða annað,
þá þarf hann að verzla;
hann hefur þann eigin-
leika að vera viðskipta-
maður; hefur ákveðið við-
skiptagildi. Um þetta við-
skiptagildi keppa nú allar
hinar mörgu þúsundir
manna, sem lifa á verzlun-
arágóða (vöruframfærslu),
og til þess að tryggja sjer
viðskiptin, eða ná í þau frá
öðrum, viðhafa þessir
menn hinar aíkáralegustu
aðferðir, er kosta stórfje.
(Eitt enskt verzlunarhús
ver árlega 3—4 miljónum
króna til þess að auglýsa
og úthrópa varning sinn).
Þetta allt verða neytend-
urnir að borga. Er það nú
undarlegt, þótt sú spurning
sje vakin: Hvaða rjettlæti
er í því, að sá neytandi,
sem t. d. aflar 700 kr. á ári,
sje neyddur til að leggja af
mörkum 2-300 kr. til óþarfs
kostnaðar? Hví skyldi
hann ekki heldur láta fje
þetta renna til sjálfs sín,
með því að ganga í kaup-
fjelag?
9. Þau kaupfjelög, sem vel og
rjett er stjórnað, reynast
hvarvetna hinar affarasæl-
ustu, traustustu og lífvæn-
legustu stofnanir þessara
tíma. Reynsla og dæmi
hinna 28 ísbrjóta í Rock-
dale, sem 1844 mynduðu
hið fyrsta varanlegt kaup-
fjelag, er nú orðið eitt hið
öflugasta og stórfengleg-
asta kaupskapar- og fram-
leiðslu fjelag, — reynsla
þessa fjelags og annara
slíkra hefur rutt og jafn-
að veginn fyrir kaupfje-
lagsskapinn, og vísað hon-
um óhulta leið, enda er
kaupfjelagsskapur í ýms-
um myndum, löguðum ept-
ir staðháttum og atvinnu-
greinum, alþekktur og út-
breiddur um allan hinn
menntaða heim. — Að visu
verður hann enn að telj-
ast á hinum fyrstu þroska
stigum, en hitt er víst, að
allar árásir kaupmanna-
stjettarinnar — og þær eru
ekki af vanefnum eða
viljaleysi gjörðar — hafa
engan bilbug unnið á út-
breiðslu fjelaganna, og
sýnir það ljóslega, að þau
eru arftakar ókomins tíma.
10. Kaupfjelögin safna hinum
dreifðu og máttvana ein-
staklingum í styrkar og
lífsþróttugar heildir, sem
reynast langtum traustari,
öflugri og varanlegri en
nokkurt hlutafjelag. Því
ljósara sem einstaklingun-
um verður það gildi, er þeir
hafa sem viðskiptamenn,
og því meira sem þeir sam-
eina þetta gildi í æ stærri
heildir í öruggu fjelags-
skipulagi, því betur kemur
framleiðslan þeim að not-
um, og þess betur tryggja
þeir sig gegn því, að ein-
stakir menn hafi greiðan
aðgang til þess að auðga
sig á annara sveita, eða á
framleiðslu fjelagsheildar-
innar. Og þessu fá þeir
orkað án alls opinbers
Auknar samgongureru lykillinn aá framtíð vorri
Siglingadraumur íslenzku þjóðarinnar er aö rætast Það er bjart yfir Eimskipafélaginu
í dag. Það er bjart yfirþjoö vorri, því að þetta félag er runnið af samúð allrar
þjóðarinnar. Þjóðin hefur ekki aöeins lagt fé í fyrirtækiö, hún hefur lagt þaö, sem
meira er, hún hefur lagt vonir sínar í þaó. Þetta fyrirtæki sýnir fremur öllu öðru,
hvað vér getum áorkað riiiklu, er vér stöndum allir fast saman.
Auknar samgöngur eru lykillinn að framtíð vorri”.
Siguróur Eggerz. ráðherra. 1915.
H.F. EIMSKIPAFELAG ISLANDS
71