Tímarit kaupfjelaga og samvinnufjelaga - 01.04.1909, Blaðsíða 36

Í 04
prjónles, gætu borið sig ágætlega. Nóg er af atvinnulitlu
fólki í hauptúnum, en á heimilum til sveita er fólkið
svo fátt, að um heimaiðnað yrði óvíða að ræða, í þessu
skyni, enda yrði þá allt ósamræmislegt, sem yrði til þess
að eyðileggja verðgildi vörunnar, eins og í flestum öðr-
um greinum.
Viðvíkjandi útflutningi á saltkjöti, þá er það álit mitt,
að þrátt fyrir sláturhúsin, þá megi enn auka álit kjöts-
ins og verðmæti þess. Er þar mikið komið undir trú-
mennsku við slátrun, söltun og flokkun kjötsins, en
jafnframt því mætti og verka kjötið á fleiri vegu en með
söltun. Vjer vitum að aðrar þjóðir borða talsvert af
reyktum kjötmat og þykir mjer líklegt að framför gæti
verið í því fyrir oss að koma upp reykingahúsum í
sambandi við sláturhúsin og reykja þar læri og pylsur.
Koma þá garnir kindanna og langar að góðum notum ...
Eptir því sem að framan er tekið fram, eru það því
ærið mörg atriði viðvíkjandi verziun vorri og samvinnu-
fjelagsskap, er hafa þarf hugföst sem framtíðarmál, og
leitast við að koma í heppilega framkvæmd hið allra
fyrsta. Meðal þeirra tel eg þessi:
1. Alþingi þarf að veita ríflegan fjárstyrk til beinna skipa-
ferða milli íslands og Ameríku. Einnig þarf þingið
að koma á beinum skipaferðum til Þýzkalands. Kaup-
fjelögin geta stutt að þessu.
2. Verzlunarfjelögin þurfa að sameina vöruinnkaup sín
í því skyni, að fá þau framkvæmd sem mest í einu
lagi á þeim stöðum, þar sem vörurnar fást ódýrastar
og án milliiiða.
3. Landið þarf að hafa verzlunarfulltrúa og erindisreka
í útlöndum, til þess að gæta hagsmuna landsmanna
með tilliti til útlandaverzlunar, í einu og öllu: benda
á heppilegustu sölustaði fyrir íslenzkar vörur og
hvernig þær eigi að vera útbúnar; gefa leiðbeiningar
um innkaup á útlendum vörum; útvega ný verzlunar-