Tímarit kaupfjelaga og samvinnufjelaga - 01.03.1914, Qupperneq 66

60
tímum í þessu efni. Þegar alls er gætt, eru því framfara-
skilyrðin, á Suðurlandsundirlendinu, miklu meiri en eyði-
leggingárhættan af náttúruöflunum, að því er sjeð verð-
ur. Að vísu er eigi unnt að gizka á um landskjálftahætt-
una, en hún getur svo víða átt sjer stað, enda minni
nú, síðan gömlu kofahreysin þokuðu fyrir allgóðum
byggingum.
það sem langa lengi hefur staðið búnaðarblómgun
þessara hjeraða fyrir þrifum, og stendur að talsverðu
leyti enn, eru erviðar samgöngur. Sæmilegar hafnir eru
eiginlega ekki til á allri suðurströnd landsins. Talið er,
að rannsóknir hafi leitt í Ijós, að hafnagerðir, eða bygg-
ing nýrrar hafnar, muni kosta meira fje, en hjeruðunum
og landinu sje fært að inna af hendi. þó nú sjeu miklar
vörur fluttar til Eyrarbakka og Stokkseyrar, er ekki á
skipakomurþangaðað treysta,nemanokkrasumarmánuðina,
og þó stopult mjög, enda á þeim tíma. Sem dæmi má nefna,
að í heyþrönginni á síðast liðnum útmánuðum, pöntuðu
bændur allmikið af fóðurmjöli frá útlöndum. Skip kom
að landi með þessar birgðir, en varð að hverfa frá því
að koma þeim í land, sökum ógæfta við ströndina. Vör-
unum varð því að skila til Reykjavíkur. Eptir alllangan
tíma komust vörurnar á aukaskipi til austurhafnanna. Af-
leiðingarnar urðu þær að vörurnar urðu stórum dýrari,
fyrir hrakninginn, en verst var hitt: að ná ekki í björg-
ina handa skepnunum á hentugum tíma. Þetta eina at-
vik bakar landbændum, sem hlut áttu að máli, þann
skaða, sem ekki er vert að nefna með tölum. Ró akveg-
ir væru yfir heiðarnar til Reykjavíkur, urðu þeir eigi nýtt-
ir, eins og á stóð um sömu mundir, vegna vegalengdar
og ófærðar, sökum snjóþyngsla.
En þó samgönguvandræðin sjeu enn svona mikil, má
þó segja, að þau sjeu ekki nema svipur hjá sjón, móts
við það sem áður var. Þegar brýrnar komu á stórvötn-
in: Ölvesá, Sogið, Pjórsá, Rangá ytri, og ýms önnur
vötn og jafnframt var gerður akfær vegur yfir þvera