Neisti - 01.06.1968, Síða 31

sög'ðust neita að láta fara með sig eins og skepnur og verr en
skepnur. Verum sem fjölmennastir og drepum Hinrik af Vernizu.
Hvað sögðu þeir annað en satt.
Og það varð uppreisn og þeir drápu Hinrik af Vernizu.
Höll hans var allri umturnað af lýðnum, silfri hans og gulli
dreift meðal fátæklínganna sem ekkert kunnu með penínga að fara,
heiðursmerki ættarinnar brædd og himinsængin borin á torg svo
lýðurinn gæti spottað aldaforna og virðulega rekkjusiði ættarinnar
af Vernizu.
Hundurinn hrökklaðist úr höllinni og komst ellihrumur í
félag með öðrum hundum. Þótt ekki hefði það verið ætlun hans
að svona færi, hugsaði hann oft með sér að kannski hafði það
verið eins gott: en vænn maður var Karl Vilhjálmur.
Þannig steypti hundur lénsvaldi ættarinnar af Vernizu.
/
31