Andvari

Árgangur

Andvari - 01.06.1964, Blaðsíða 31

Andvari - 01.06.1964, Blaðsíða 31
ANDVARI ANNA BORG 29 drottningar í „Yrsu“ eftir Oehlenschláger á 185 ára afmæli skáldsins. Fleiri hlutverk fylgdu á eftir, og 11. janúar ári síðar kom hún í fyrsta sinn opinber- lega fram sem leikstjóri hjá leiklistardeild útvarpsins í „Fjalla-Eyvindi“, enn fyrr var hún komin aftur á svið Konunglega leikhússins. Flún hafði hikað lengi áður en hún þorði að stíga þetta skref. Flún skrifar sjálf, að hún hafi aldrei verið taugaóstyrkari en þann dag, er hún kom á fyrstu æfingu. Hún vissi reyndar, að augnveikin, sem var alleiðing al skurðaðgerð vegna efnaskiptasjúkdóms, hafði hreytt útliti hennar, en kjarkinn hafði hún enn. Félagar hennar tóku henni hlýlega og vel, og hún fann öryggið að nýju. Fllutverkið var stórt, og að vissu leyti nýtt fyrir hana. Nokkrum árurn áður hafði verið rætt um, að hún léki í „Maríu Stuart" eftir Friedrich von Schiller, og aðalpersónan í þessu yndislega leikverki var raunar eins og sniðin fyrir hana. Að því sinni rann þetta þó út í sandinn. Nú átti hún að leika Elísabetu drottn- ingu í sarna stóra leikritinu, og það var ekki að undra, þótt Anna Borg væri mjög taugaóstyrk, þegar hún tók til við verkefnið nreð frábært afrek Bodil Ipsen á árunum eftir 1930 í huga. En þetta gekk stórvel. Frammistaðan varð persónu- legur sigur fyrir listakonuna og árangursrík fyrir leikhúsið. Við þekktum hið drottningarlega skap og framgöngu hjá Önnu Borg, en hér var persónan rnörkuð sterkari dráttum en hún hafði vogað sér áður. Háð hennar við hið mikla upp- gjör þeirra Maríu hitti beint í mark, og einmanaleikinn í niðurlagi leiksins varð nístandi kaldur, þegar drottning Önnu Borg sat ein á sviðinu í skarti sínu og sá alla yfirgefa sig, valdhafann í ískaldri tign. Endurkoma hennar til virkrar þátttöku í leikstarfseminni varð með þeirri reisn, sem hún frarnar öllum jafn- öldrurn sínum bar svo eðilega og hispurslaust. sj: =!= Ý Áður en Anna Borg kom aftur á sviðið senr Elísabet drottning, hafði hún þó hlotið nýtt starf í Konunglega leikhúsinu. Hegernrann-Lindencrone hafði loks fastráðið hana þar 1941 eftir nrargra ára lausa samninga. Henning Brönd- sted varð leikhússtjóri eftir lát fyrirrennara síns, og hann hvatti Önnu Borg til að reyna sig við kennslu. Hún varð kennari við óperuskólann, og unr leið byrjaði hún í alvöru að hugsa unr leikstjórastarf, og studdi Poul Reumert hana í því. Þess hefði nrátt vænta, að leiksigur hennar í hlutverki Elísabetar leiddi til mikilla nýrra starfa á sviðinu, en hlutverkin létu standa á sér. Hálfu öðru ári seinna fékk hún fyrst nýtt viðfangsefni, móðurina í lrinu ástríðufulla, spánska „Blóðbrullaupi“ eftir Federico Garcia Lorca, senr reyndar leysti ekki úr læð-
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140
Blaðsíða 141
Blaðsíða 142
Blaðsíða 143
Blaðsíða 144

x

Andvari

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Andvari
https://timarit.is/publication/346

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.