Andvari - 01.06.1964, Blaðsíða 98

96
KRISTMUNDUR BJARNASON
ANDVARI
huguðu frelsisbyggingu. Ef menn leggjast nú allir á eitt með skynsamlegum undir
búningi, og sem efalaust er nú sá fyrst og fremst að gefa uppástungunni tilhlýðilegan
gaum, svo hún nái sínu augnamiði í því, að hinir skynsömustu og menntuðustu
menn, sem til eru á landi voru, leggist á eitt allir með landsmönnum sínum og rétt-
indum þeirra í þessu mikilvæga málefni og bindi þar með kærleiks- og einingarband
það, er sameina á þjóð og þjóðstjórnendur.
En þessi áðurtalda, velmeinta uppástunga með sínu augnamiði fyrirferst hér
með öllu, til óbætanlegs tjóns og skapraunar, ef ei eru hyggilegir viðburðir henni
samfara í kjördæmum landsins og einkum þeim kjördæmunum, sem misst hafa þeirrar
heppni að ná til þjóðfundarins hæfilegum mönnum. En þeir hyggilegu viðburðir
eru það, að gæta sín vel og velja einstaklega sérhvorn nefndarinnar meðlim í sarnan-
burði við ætlunarverk nefndarinnar. Og eins og mörgum sýslubúum hér eru þjóðleg
málefni að miklu leyti ókunnug sem og þar að lútandi ritgjörðir, svo er þess ekki
náttúrlega væntandi, að þeir enir sömu kjósi heppilega og velvalda menn í þessa
nefnd í tilliti til menntunar þeirrar, er verkefni hennar útheimtir, og af hræðslu fyrir
því, að hið fyrrnefnda augnamið geti þannig fyrirfarizt með óhæfilegri eður illa val-
inni nefndar kosningu, einlcum ef hún er við fjölmenni til orðin, þá dettur mér
í hug að skora hér með alvarlega á presta og hreppstjóra um það, að þessir hvorj-
ir um sig sjái til þess eftir sinni þekkingu og trausti á hæfilegleikum kjósenda,
að þeir, meðfram til að spara almennara ómak, korni sér saman á kirkju- eða
hreppaskilafundum um það að senda úr eigin flokki sínum líklegustu menn, 1, 2,
3, 4 eða 5 úr hvorri sókn eður hreppi á kosningarfund þann, hvors hér að framan
er getið, og nú er dagsettur þann 18. oktobr. og skal haldinn verða að forfallalausu á
hinu gamla Hegranesþingi, skammt fyrir norðan túnið á jörðinni Garði í Hegranesi,
og áskilið hér með, að enginn sá, er kjósa vill til nefndarinnar, verði þar síðar i því
tilliti staddur en kl. 12, eins og hér með er líka auglýst, að á þeim fundi verður lítið
eður ekkert annað um hönd haft en kosningin, og þarf því fundurinn ekki lengi yfir
að standa og þeim mönnum, sem þangað sækja að austan Eléraðsvatna, væri bezt að
fara á ferjunni yfir Ósinn, einkum ef burður verður af frosti kominn í Vötnin og
þau þess vegna ekki reið. Og á fundi þessum verður því farið á flot, að þegar nefndin
hefur skrásett álit sitt eftir nægilegan umþenkingartíma, þá komi kjósendur eður þeir
helztu þeirra saman á einhvorn þá tiltekinn stað til að ræða og íhuga nefndarálitið,
svo það megi á sínum tíma eins og ein heild frá kjördæminu út ganga, þó ekki fyrr en
menn jafnframt vita, hvornig nágrannakjördæmin álykta í oftnefndu þjóðfundarmál-
efni.
Prentuð blöð um Þingvallafundinn vona ég, að þér haíið fengið frá síra Páli á
Miklabæ, og sendi því engin frá mér. En ég sendi yður 1 blað af þeim, er mál- og
stjórnfræðingurinn herra Þorleifur Guðmundsson Repp sendi í fyrrahaust til Arness
sýslubúa, þá er hann beiddist atkvæða þeirra til þjóðfundar. Af blaði þessu sjá menn,
hvorsu hann lítur á málin að nokkru leyti, og beiðist ég þess, að sem flestir sjái það,
og hr. E. Guðms. minn gamli kunningi, fái einnig að heyra það. Ekki gat mér dottið
í hug, að Þingvallafundurinn mundi í fyrstu tilraun sinni við þetta stóra málefni,
bjóða svo ríkmannlega, sem gjört er í niðurlagi 6ta atriðis í ályktan hans upp á íslands
fátækt. Ég held þó, að stjórnin sjálf hefði munað til þess, án þess að vera vakin af