Andvari

Árgangur

Andvari - 01.06.1964, Blaðsíða 65

Andvari - 01.06.1964, Blaðsíða 65
ANDVARI SKJÖL UM SKIPTI Á ÍSLANDI OG NORÐUR-SLESVÍK ÁRIÐ 1864 63 mörku né neinar ráðstafanir gerðar í þá átt. Þegar Þjóðfrelsisflokkurinn komst síðar í ríkisstjóm fjarlægðist hann æ meir þetta samkomulag, og hinn 13. nóvember 1863 var samþykkt ný stjórnarskrá, sem tók bæði til danska konungsríkisins og Slesvíkur á þá lund, að bæði skyldu hafa sameiginlegt lög- gjafarvald. Þetta kölluðu þýzku stór- veldin brot á samkomulaginu frá 1851 —52, og þegar nóvemberstjórnarskráin gekk í gildi 1. janúar 1864, sögðu þau Danmörku stríð á hendur. Á Lundúnaráðstefnunni áttu Danir ekki nema tveggja kosta völ, ef sleppt er þeim kostinum, að missa öll þrjú hertogadæmin. Annar var sá, að ber- togadæmunum yrði gefið fullt sjálf- stæði í konungssambandi við Dan- mörku. Hinn var sá að skipta Slesvík þannig, að norðurhlutinn yrði innlim- aður Danmörku. Danakonungur Krist- ján IX., var þegar hér var komið fús til að taka fyrri kostinum, en ríkisstjóm hans var með öllu ófáanleg til þess. En þegar kom að því að skipta Slesvík spennti danska stjómin bogann svo hátt, að þýzku stórveldin þóttust ekki geta gengið að skiptingu, sem hefði gef- ið Dönurn hina þýzku miðhluta Sles- víkur. Þegar svo var komið hlaut Dan- mörk að missa öll hertogadæmin. Að svo miklu leyti sem einstökum rnanni verður kennt um þessi málalok hlýtur sökin að bitna á forsætisráðherra Danmerkur D. G. Monrad, fyrrum biskupi, sem verið hafði við völd frá 31. des. 1863 til 11. júlí 1864. Hann var einn af fremstu mönnum Þjóðfrels- isflokksins og var helzti höfundur dönsku stjómarskrárinnar frá 5. júní 1849. Hann hafði nú gengið braut Egðustefnunnar til enda, þótt honurn yrði hlíft við því að ganga að hinum hörðu friðarkostum Þjóðverja. Dana- konungur Kristján IX. var orðinn lang- þreyttur á hinum geðmikla og jafn- vægislausa biskupi sínum og vildi fá aðra ríkisstjórn, sem var honum meira að skapi. Fyrir valinu sem forsætis- og utanríkisráðherra varð Albrecht Christ- ian Bluhme (1794—1866). Hann var lögfræðingur að menntun og hafði gegnt sumurn af æðstu embættum í ríkinu. Hann var utanríkisráðherra þegar samkomulagið frá 1851—52 var gert við þýzku stórveldin, sem áður er getið, og var sjálfur höfundur þessa samkomulags. Bluhme þótti gæddur rneiri samningahæfileikum á sviði utan- ríkismála en flestir samtíðarmenn hans. Þegar þýzku stórveldin gengu að tillög- um hans rétt fyrir miðja öldina þóttist Bluhme sannfærður um, að hann hefði leyst hertogadæmamálið danska í eitt skipti fyrir öll. En sagan getur verið stundum illyrmislega glettin: það varð hlutskipti Bluhme að afhenda hertoga- dæmin Prússlandi og Austurríki til eignar og urnráða. Það er haft eftir Kristjáni konungi IX., er hann sá ráðherralistann, að nú hefði liann loksins ráðuneyti eftir sínu lijarta. Sjálfur hafði hann alizt upp í einveldi Friðriks konungs VI. og leit til þeirra æskudaga með miklum sökn- uði, er danska ríkið var ein órofa heild trúrra þegna hins allsráðandi konungs. Þetta nýja ráðuneyti, sem tók til starfa 11. júlí 1864, var allt skipað íhalds- mönnurn, konunghollum alríkismönn- um. Hér skal stuttlega getið þeirra ráð-
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140
Blaðsíða 141
Blaðsíða 142
Blaðsíða 143
Blaðsíða 144

x

Andvari

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Andvari
https://timarit.is/publication/346

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.