Andvari - 01.01.1939, Blaðsíða 50

46
Clemenceau
Andpari
en sjaldan fór hann vel út úr viðskiptum sínum við þær.
Munu flest ástarævintýri hans hafa orðið honum til sorgar
og vonbrigða, enda var hann alla ævi ógæfusamur mað-
ur og ófarsæll í öllu einkalífi sínu.
Stjórnmálaferill hans var líka oft og tíðum mjög ófar-
sæll og fullur beiskju og vonbrigða. Hann kom aftur
heim til Frakklands 1870, þegar Napóleon 3. var steypt
frá völdum í fransk-þýzka stríðinu 1870—71. En eins
og kunnugt er, biðu Frakkar ósigur í því stríði og urðu
að láta lönd sín við Rín, Elsass og Lothringen. Cle-
menceau átti sæti í franska þjóðþinginu er friður var
saminn og greiddi atkvæði á móti því að þiggja friðar-
skilmála Þjóðverja. En þar eð flestir þingmenn greiddu
atkvæði með friðarsamningunum, sagði hann af sér þinS'
mennsku, og var um líkt leyti kjörinn borgarstjóri í einu
/
af úthverfum Parísar. Hin átakanlega neyð alþýðunnar i
París tók mjög á hann, og þar eð hann var læknir að
atvinnu, reyndi hann eftir mætti að líkna mörgum bág-
stöddum fátæklingum í umdæmi sínu. En þegar svelt-
andi alþýða Parísar gerði uppreisn á móti ríkisstjórninni
í Versölum, reyndi hann að miðla málum milli stjórnar-
liða og Parísar-kommúnistanna, en tókst ekki. Hann
sagði þá af sér embætti sínu og hætti um nokkur ár af-
skiptum af stjórnmálum.
1876 var hann á ný kjörinn þingmaður og gekk þá
þegar í flokk hinna yztu vinstri manna, sem í aldarfjórð-
ung stóðu síðan í nærfellt stöðugri stjórnarandstöðu. "
Flokkur þessi var myndaður 1871. Var ein af höfuð-
kröfum hans sú, að vinna að sýknu uppreisnarmannanna
frá París 1871. Knúðu þeir þá kröfu fram 1879. Að öðru
leyti heimtuðu þeir skilnað ríkis og kirkju, afnám senats-
ins, stighækkandi tekju- og eignaskatt og víðtækar þjóðfe-
lags umbætur. Stóðu þeir í ýmsu allnærri jafnaðarmönn-