Andvari - 01.01.1946, Síða 23

ANDVAni
Siguröur Eggerz
19
lendar og erlendar, sem heillað hafa hugi þeirra. Sú frásögn
er líkust skröksögu, en þó söguleg staðreynd, að af sex kunn-
ustu blaðamönnum í Reykjavík um og eftir aldamótin síð-
ustu voru fimm snillingar á íslenzkt mál — þrír þeirra jafn-
framt vinsæl eða ágæt skáld — og sá sjötti stórvirkur fræði-
maður. Fyi'sti innlendi ráðherrann, Hannes Hafstein, var
eitt af helztu þjóðskáldum vorum um sína tíð. Verður
stjórnmálunum því varla fundið það til foráttu, hvað sem
eila má um þau segja, að þau hafi slitið menn sina úr tengsl-
um við aðra þáttu menningar og þjóðlifs.
Þess ér áður getið, að Sigurður Eggerz var áhugamaður
um bókmenntir og stundaði ljóðagerð á háskólaárum sínum.
Áhugi hans um þessi efni hélzt óskertur alla ævi og kom oft
og víða fram. Hann naut sín bezt sem ræðumaður, er hann
gat brugðið skáldlegum blæ yfir málefnin. Fór einkum vel
á því, er hann ræddi um sjálfstæðismálið, sem var i eðli sínu
tilfinningamál að öðrum þræði. Sökum annríkis þess og
ónæðis, er embættisstörf hans höfðu i för með sér, hlutu rit-
störf hans lengst af að vera stopul ígripaverk. Hann ritaði þó
allmargt blaðagreina á þeim árum, er hann sinnti stjórn-
málum mest. Á seinni árum, eftir að hann var hættur þing-
störfum, tók hann að gefa sig miklu meira að ritstörfum,
einkum leikritagerð. En skáldrit hans, sem mér er kunnugt
um, eru:
Sýnir (ritgerðir, ljóðmæli, ræður).
Enn fremur 4 leikrit:
Það Iogar yfir jöklinum, Rvík 1937.
Líkkistusmiðurinn, Akureyri 1938.
Pála, Akureyri 1942.
í sortanum.
Um eitt þessara leikrita segir nafnkunnur ritdómandi m.
a.: „Styrkur þessa leikrits liggur ... í hinni ljóðrænu feg-
urð, sem hvílir yfir atvikunum og orðalagi persónanna".
(Sldrnir, 113. árg., bls. 321). Svipaða dóma hlaut þetta leik-
rit hans og önnur hjá öðrum ritdómendum. Mjög vinsælt er
kvæði Sigurðar: „Alfaðir ræður“, ort út af slysi, er varð í