Andvari - 01.01.1946, Blaðsíða 84

ANDVARI
Um gróðurmenjar í Uórishlíðarfjalli
við Selárdal.
Eftir Jóhannes Áskelsson.
Þórishlíðarfjall cr við vestanverðan Selárdaí i Arnarfirði.
Það er um 470 m á hæð. Líkt og önnur Vestfjarðafjöll er
])að hlaðið úr hlágrýtishömrum með molabergsstrengjum
á milli. Á 1. mynd, sem sýnir jarðlagaskipan fjallsins í
megíndráttum, táknar
A. blágrýtisundirstöðuna, allt frá sjó og upp í 360 m hæð.
Blágrýtið er allfornlegt útlits. Molabergsmillilögin eru
frekar þunn og hafa ekki neinar plöntuleifar, né aðrir
steingervingar, fundizt í þeim.
B. Um það hil 20 m þykkt molabergslag. Nálega í því miðjn
er nokkurra cm þykkt basaltöskulag með plöntustein-
gervingum i. Mest ber á blaðförum, koluðum himnuin,
smákvistum og förum eftir þá. Eftirtektarvert er, hversu
mörg 'blaðanna eru uppvafin. Virðist það helzt benda til
ákafs öskufalls á hálfskrælnuð og orpin hlöðin. Askan er
mjög glerjuð (sideromelan-aska). Útlit hennar, sé hún
skoðuð í smásjá, her vott um dálitla veðrun í heitara og
rakara loftslagi en þvi, sem nú ríkir á íslandi.
C. Blágrýtishamra með molábergsmillilögum alla leið' upp
á fjallsbrún. — Svipar þessari blágrýtismyndun mjög til
þeírrar, sem undirstöðu fjallsins myndar (A).
Af steingervingunum ber mest á beykitegund þeirri, sem
sýnd er á 2. mynd og nefnist fagus antipofii Heer. Blaðkan
er 12,5 cm á lengd og 5 cm á breidd um miðjuna, þar sem
hún er breiðust. Hún er sem næst því að vera lensulaga að
ummáli, og eru rendurnar fíntenntar ofan til, en að neðan
er blaðkan heilrend. Strengirnir hafa markazt skýrt í