Andvari - 01.01.1946, Síða 41

andvari
„í lundi nýrra skóga.“
Eftir Jónas Jónsson.
I.
Á síðustu árum hefur það verið frægur siður úti í löndum
að gera miklar áætlanir um stórfelldar framkvæmdir og
tengja ráðagerðirnar við tiltekið árabil. Island var eitt sinn
Inja8 viði vaxið, en er nú meðal skógarsnauðra landa. Það
hefur verið draumsjón margra liinna þjóðhollustu manna að
klæða hið bera land aftur með fögrum skógi. Og tvö af þjóð-
skáldum landsins liafa í ljóðum sínuin gert framsýnar
áætlanir um viðreisnarbaráttu landsmanna i skógræktar-
málum. Um síðustu aldamót sagði Hannes Hafstein: „Menn-
ingin vex í lundi nýrra skóga“. En löngu áður, nokkru fyrir
miðja 19. öld, sagði Jónas Hallgrimsson:
„Fagur er dalur og fyllist sltógi
og frjálsir menn, þegar aldir renna."
Hér eru hliðstæðar, en þó ólíkar ráðagerðir. Hannes Haf-
stein var skáld og stjórnmálamaður, í þann veginn að hefja
mikið umbótastarf. Hann setti lög um verndun skóganna og
valdi menn til að gæta þeirra. En í aldamótakvæði sínu talar
skáldið um trjálundinn, sem hlífir menningu heimilanna.
Andleg og verkleg menning dafnar í skjóli við trjágróður,
sem lykur að nýju um íslenzk heimili. Hannes Hafstein hefur
sýnilega litið á trjálundina við heimilin eins og fyrsta stig í
skógræktun, gott dagsverk handa einni kynslóð.
Jónas Hallgrímsson var náttúrufræðingur og skáld. Honum
var ljóst, að það var erfitt verk að fylla dali og strendur
landsins með skógi. Samt taldi hann, að hægt væri að lyfta
þessu Grettistaki, en til þess þyrfti aldir, margar aldir. íslend-