Andvari - 01.01.1876, Side 33

Um rétt íslenzkrar túngu.
29
úngs undir dönsku þý&ínguna, seni alþíng aldrei
heiir undirgcngizt ab lögleiba fyrir sitt leyti, því undir-
skript forsetanna undir þý&ínguna, samkvæmt bráöabirgba-
þíngsköpunum, — sem voru þarabauki verulega valdbo&in,
og alþíng átti enga hlutdeild í ab set.ja — er ekkert löggjafar-
atkvæbi frá hálfu þíngsins, heldur einfalt vottorb, sam-
kynja eins og var stabfestíng forstjöra hinnar íslenzku
stjörnardeildar á hinum íslenzka texta laganna, sem skipub
var meb konúngsilrsk. 22. Marts 1855, og eptir áliti sjálfs
erindsreka stjörnarinnar á alþíngi 1855 ekki gat veitt
skjalinu minnsta lagagildi, sjá alþ. tíí). 1855 bls. 125—
127. Hin danska þýbíng á alþíngis-frumvörp-
unura frá 1875 gctur þannig ckki öðlazt minn-
sta lagagildi framar fyrir ])ab, þö konúngur hafi
sta&fest hana.
þab er þá C])tir ab athuga, hvernig mælist fyrir
þcssari abferb rábgjafans, og þykir oss þá, a& hann megi
vita þab bezt sjálfur, ab sérhver heíir fulla ástæbu til
abætla, ab nafn konúngs og rábgjafans (samkv. 2. og 10.
gr. stjörnarskrárinnar) sé aldrei ritab og megi aldrei rita
í öbru skyni undir skjal, en til þess þar meb ab tákna
lög (o: frumritub), ebur stjörnarúrskurb (o: frumritaban);
enda liggur þab (smbr. 1. gr. stjórnarskrárinnar) meb öllu
fyrir utan verksvib konúngs, ab gegna öbrum opinberum
störfum en þeim, er hann heíir á hendi sem ríkisstjóri
(framkvæmdarstjóri), ebur þá sem löggjaö (í sameiníngu
vib alþíng). þegar þá eigi ab síbur rábgjafinn, meb j)ví
ab Ieggja nafn sitt til og leita undirskriptar konúngs
undir dönsku þýbínguna sem undir frumritub lög, breytir
svo, sem hann vili löggilda þab, er al|)íng hefir aldrei
samþykkt, og jafnframt ránglega gefa í skyn, ab alþíug
hafi þó sam|)ykkt Dönskuna (smbr. ^Althinget har ved-