Andvari - 01.01.1876, Qupperneq 49

Uui rött íslenzkrar túugu.
45
er þeir hafa sjáll'sagt ekkert orb skilib í og stefnuvoít-
arnir opt og tíöum ekki hafa getaö Iesi&. Bréfburbar-
skrárnar niátti eigi rita nema á Dönsku. Kvittunarbréf
frá yíirsetukonum, kóngsleigulibum o. fl. til landfógetans,
lét liann jafnan rita á Dönsku. — Embættisinnsigli voru
þá svo ab kalla öll á Dönsku, og þar sem Islenzka var
viö höfb, svo sem hjá hreppstjórum, höfbu þeir, eins og
væntanlegt var, tekib upp bréfasnib sýslumanna, þeir „meÖ-
deildu” hver öbrurn „þénustusamlega til eftirréttíngar og
erklæríngar þab sem hans Velbyrbugheit hra. sýslumaburinn
í þóknanl. bréfi af (... Ðato) þóknaÖist a& befala þeim
og bjóöa, ífylgi af ná&ugri (danskri) Resolution og Be-
falníng þess mjög háa Amts af (. .. ta) sí&stli&ins”. Em-
bættismenn andlegu stéttarinnar ritu&u a& vísu hver ö&ruin
á íslenzku, me& því biskupar ritu&u jafnan prestum og
próföstum þannig, en þó þókti mega kenna Dönskunnar
hjá þeim í yrnsum skýrslum, bænaskjölum og öðrurn bréfum,
sem gengu til stiptsyíirvaldanna, þótt mi&ur heppilega færist
stundum a& rita hana óbjaga&a”. — Eptir því sem skýrt
er frá í Nýj, Fél. XVIII, bls. 71—72, var Grímur Jónsson
amtma&ur sá fyrsti, sem gjör&i breytíng á þessari óreglu,
og vi&skipti þeirra þorkels Iloppe stiptamtmanns, sem
vildi skipa honum a& rita sér á Ðönsku, ré&ust, eins og
sumum mun kunnugt, á þann veg, a& stjórnin me& konúngs
úrsk. 29. Juli 1846, smbr. Kentuk. br. 22. Aug. 1846,
setti þá reglu, a& allt mætti rita á Islenzku innanlands,
e f e k k i v æ r i s ý n i 1 e g t f y r i r f r a m a & m á 1 i & f æ r i
til stjórnarrá&anna, smbr. enn fremur Canc. bréf 6.
Novbr. 1845, Rentuk. br. 21. Marts 1846 og Canc. br.
26. Mai 1846, öll vi&víkjandi málinu á bréflegum em-
bættis-vi&skiptum amtmannanna á íslandi.
A& vísu bættist a& nafninu til nokku& úr me& þessu,