Andvari - 01.01.1876, Síða 174

1-70
HæsUréttsrdómnr.
ab liann skuli eiga í hife minnsta 10 hunilr. í tíimdarbœrum
aurum. Enn fremur hefir undirddmarinn byggt dóm sinn
á því, aÖ Itann hefir álitib, ab enginn sonur gæti, meb
því aí) dvelja alltaf hjá foreldrum sínuin, komizt undan
hinuin alntennii skyldum, sem hvíla á borgurunum gagnvart
hinu opinbera, þegar hann fyrir eiginn reikníng hef&i
þann atvinnuveg, sem, ef hann heffei sjálfur) búskap,
bók8taflega kæmi lionum inn undir ákvarbanirnar í fátækra-
reglug. 10. gr. En eins og þessi setníng undirdómarans
er lángt frá ab vera á rökum bygb, þannig getur rélturinn
enganveginn fallizt á, ab á henni verbi bygö sú niburstaba,
seni undirdómarinn hefir komizt ab i þessu ntáli, því eptir
henni yrbi þá mebal annars leyfilegt ab leggja aukaútsvar
á hvern mann hér á landi nenia biskupinn og amímennina.
sem meb berum or&um eru undanþegnir, þareb allir aörir,
ef þeir liefbi búskap, bókstaflega kæmi innundir áminnsta
grein í fátækrareglugjörbinni; og loksins þó sú abalregla
se gefin í 10. greiri fátækrareglugjörbarinnar, ab aukaút-
svarib skuli fara eptir upphæö tíundarinnar, þá er regla sú
ab því Ioyti eblileg, sem tekjur búandi mannsins helzt
fara cptir lausafjártíundinni; en eins og búsæld lians þó
enganveginn alveg er komin undir henni, þannig er líka
regla þessi nákvæmar einskorbub vib önnur atvik í enda
greinarinnar, auk þess, sem hún hvorki er gjörb ab
skilyrbi fyrir því í 10. gr., ab jafna megi útsvari á
þá menn, sem þar eru nefndir, og eigi heldur leyft ab
jafna útsvari á abra, þó þeir cigi tíundarbæra muni, svo
auka-útsvarsskyldan er bygb á öbrum grundvelli en tíundin
ng gjöld þau sem á henni grundvallast.“
,,Af fyrtébum ástæbum, og meb því áfrýendurnir ekki
eru í þeirri stöbu, sem eptir fátækra-reglugjörbinni 8. Januar
1834, 10. gr., útkrefst ab þeir menn sé í, er auka-útsvar