Andvari - 01.01.1876, Síða 183

Hæst&réttnrdómar
179
í Rá&ager&i í Seltjarnarness hrepp, 7. Marts sí&astl.
sncinma dags hafi tekiö og stúngiö á sig peníngabuddu
meb 3‘/a rd. í, sem hann kve&st liafa fundib þar á
babstofugdllimi, en útróferannabur þar á bæ, Gubmundur
nokkur Jónsson, átti. Auk þessa tók hann bláar buxur,
sem Gubmundur þessi og átti, fór í þær og gekk í þeim
inn í Reykjavík, og eyddi þar fyrir brennivín 88 sk. af
pcníngum þcim sem voru í buddunni, hitt liafbi hann á
sér |iegar hann var tekinn í Reykjavík sama kvöldib, og
fékk eigandi þab aptur, ásamt buxunum.
Hinn ákærbi liefir a& vísu alltaf fullyrt, afe hann
hvorki hafi tekiö peníngabudduna eba buxurnar í þeim
tilgángi, a& stela þessu, þvert á móti haíi liann ætlaí) at)
skila eiganda hvorutveggja aptur. En þessi fyrirsláttur
ver&ur ekki tekinn til greina; því hvaí) snertir penínga-
budduna, Hem hann fann á bahstofugólfinu í Rábager&i,
j)á er aubvitaíi, aí) lief&i liann ekki ætlab ser ab stela
henni, j)á hef&i hann strax lýst henni fyrir heimilisfólki,
því liann hlaut þó a& gruna, ab einhver af því hef&imist
hana, en ekki í kyrþey stúngií) henni á sig, fari& met>
hana burt af bænum og ey&t nokkru af peníngunum.
Met) þessu móti gætu hlutaöeigendur og opt komizt hjá
verí)skuldaí)ri refsíngu, ef þeim næg&i a& segja, a& þeir
hef&i ætla& a& skila aptur því, som þeir einusinni höfiu
klófest me& ólöglegu móti; þa& ver&ur því yfirhöfu&
ekkert tillit teki& til slíks fyrirsláttar, nema ef allt stæ&i
svo af s&r, a& þa& væri a& minnsta kosti sennilegt, a& svo
hef&iveri&, enþví er ekki hér a& gegna. Anna& mál er me&
buxurnar; þar vir&ist ekki næg ástæ&a til a& vefengja fram-
bur& hans, a& hann hafi teki& þær traustataki, enda
^ór hann ekki í Iaunkofa me& þetta, því hann fór í þær
°g gekk í jþeim, svo allir sáu. þa& er líka upplýst, a&
12*