Andvari - 01.01.1890, Qupperneq 102

80
■eru svo víðáttumildl og alveg gróðrarlaus. Ekki befi eg
lieyrt þess getið, að nokkur liali fjr komið í Tungnár-
botna; öræfin og fjöllin við vesturrönd Yatnajökuls hafa
hingað til verið algjörlega ókunn byggðamönnum. Af
því skriðjökullinn er svo stór og breiður og langt frá
því hann gengur út af aðaljökulhveli Yatnajökuls, þá
sýnist hann lágur hér að framan; röndin er ákaflega
óhrein, víða alsvört af grjóti og aur, en breiðar grjót-
rákir ganga langt upp á jökul. far sem norðurkvíslin
kemur undan jöklinum eru háir jökulhamrar og áin
kemur úr háu jökulporti ; þar eru gamlir sníágígir rauð-
leitir og hafa kvíslirnar etið þá í sundur, svo sumir eru
ekki eptir nema hálíir. J>ar fyrir neðan ganga út und-
an jöklinum jafnhliða móbergshálsar, er mynda nokkurs-
konar undirhlíðar við jökulinn, en Kerlingar gægjast
upp fyrir jökulbunguna í norðri ; fjallshlíð með sköflum
kemur þar líka fram úr jöklinum. Fram með allri
rönd skriðjökulsins eru lágar jökulöldur í smáhólum
og eru þær stuttan spöl frá jöklinum, svo auðséð er að
hann er að dragast til baka. Alstaðar sitiar vatn út-
undan jöklinum og sumstaðar stíflast það fyrir innan
jökulöldurnar, svo þar verða dálitlir uppistöðupollar af
jökulvatni. Á söndunum kippkorn frá jöklinum eru
mosaflesjur og gróðrarræmur, sem við kölluðum Jökul-
fitjar, og víða á söndunum er mikið af eyrarrós.
Næsta morgun (5. ágúst) var gott veður, sólskin og
nokkur kaldi á norðan. Við riðum um morguninn upp á
móbergshálsana, sem ganga út undan jöklinum sunnan
við upptök Tungnár; þeir eru allir með dældum, hryggj-
um og tindum og gengum við upp á einn af efstu
hnúkunum, til þess að reyna aðsjásuður af fjallgarðin-
um; hér áttum við að kanna ókunnar stöðvar og þær
mjög merkilegar. J>ar sem fjallgarðurinn, sem við stóð-
um á, gengur út undan jökliuum,! verður dálítið skarð
upp í jökulröndina, en skriðjökullinn er svo feykilega
stór, að þetta heíir engin áhrif á aðallögun hans; þar