Stúdentablaðið - 01.12.1968, Blaðsíða 13

Þetta voru nú svo margir menn, er stóðu
að þessu og margir erlendir gestir, sem
margir voru mjög áberandi menn. Þeir
voru nriklar persónur margir þeirra og
ekki annað hægt en taka eftir þeim. En mér
er einkum í minni ræða Benedikts Sveins-
sonar alþingisforseta, er hann flutti á Lög-
bergi fyrir minni fslands. Það snart mann
sérstaklega, hvað hún var flutt á snilldar-
legu íslenzku máli, og live íslenzk í anda
hún var.
Hafði hátiðin mikil áhrif í lokasókn
sjálfsteeðisbaráttunnar?
Það býst ég við. Bæði heima fyrir hjá
okkur, meðal fólksins og einnig hjá þeim
útlendingum, býst ég við, sem komu hérna.
Ég held yfirleitt þeir hafi verið ánægðir yfir
því, hvernig þetta allt fór fram.
En hvernig var afstaðan til Dana, andaði
nokkuð köldu i þeirra garð á hátíðinni?
Nei, nei, öðru nær. Þeim var mjög vel
fagnað.
Hvernig finnst yður lmfa til tekizt. siðan
gagnvart Dönum?
Gagnvart Dönum þá held ég þetta hafi
farið eiginlega allt mjög vel, finnst mér.
Dönurn sárnaði nú eitthvað, að við skyldum
skilja við þá meðan stríðið stóð, en eins og
ástandið var í heiminum þá, fannst okkur
við ekki geta beðið, það var svo óvíst hvað
við tæki í veröldinni. Við gátum ekki teflt
á tvær hættur. Tíminn var þarna kominn,
því var ekki hreyft, fyrr en 25 ár voru liðin,
og þá fannst okkur flestum það ekki vert
að slá þessu á frest, og erlendar þjóðir
stóðu ákaflega vel með okkur, ekki sízt
Bandaríkin. Þeir sendu mjög fljótt viður-
kenningu.
Hvernig finnst yður islenzka þjóðin hafi
haldið á sinum málum?
Ég býst við að margir hefðu kosið í
seinni tíð, sem nær yfir þó nokkuð tímabil,
að við hefðum farið gætilegar í ýmsum
efnum, það Iield ég. Reynt að stýra þessu
fleyi okkar af nreiri forsjálni og aðgæzlu.
Það er ekki hægt að saka einhverja örfáa
nrenn um þetta. Þjóðin verður að temja
sér það að stjórna sér sjálf. Það er ekki sann-
gjarnt að ætla að heinrta af þeim mönnum,
senr sitja í ráðherrastólum, að þeir segi fyrir
unr alla skapaða hluti. Þjóðin verður sjálf
að vera á verði og hafa fulla aðgæzlu unr
sín vinnubrögð. Hvað senr segja nrá unr það
nú undanfarið, þá held ég eittlrvað hafi
skort á. Það er nokkuð langt síðan, ekki
bara þessi seinustu ár, það er iangt síðan
það byrjaði. Eiginlega hófst þetta í seinna
stríðinu. Ég er ekki í nokkrum vafa, að þar
voru upptökin. Við fengum mikla peninga
þá, ekki sízt á okkar nrælikvarða, sem lítið
höfðum séð af peningunr, og það verkaði
illa.
íslendingar hafa þá ekki þolað velsœld-
ina?
Það er ekki óeðlilegt. Þjóð, sem alltaf var
peningalaus, svo allt í einu opnast flóðgátt.
Mundu margar þjóðir þola slíkt án þess
að það ylli skakkaföllunr? Ég efast unr það.
Á Þingvöllum 1930
13
STÚDENTABLAÐ