Fálkinn - 10.08.1960, Blaðsíða 6

Endurminningar frá Alþingishátíð
jYllt fár batmandi* tlatj frá tlvtji- otj stð-
asti dafjarina var ána»tjgnleif**stur
ALÞINGISHÁTÍÐIN hófst með
stuttri guðsþjónustu í Almanna-
gjá. Þar hélt biskupinn stutta ræðu
■— ávarp og bæn var hún kölluð i
dagskránni, en einraddaður flokkur
sohg bæði á undan og eftir þau lög,
sem allir viðstaddir gátu tekið undir.
Þrátt fyrir drungaveður var þessi
stutta stund hátiðleg og ógleyman-
leg.
Að þvi búnu hófst gangan til Lög-
bergs frá innri völlunum. Með lúðra-
sveit í fararbroddi gekk Kristján kon-
ungur, ríkisstjórnin, forsetar Alþing-
is, erlendir gestir og alþingismenn,
klerkastéttin og fulltrúar bæja- og
sýslufélaga að Lögbergi. Og kl. hálf-
ellefu var hátíðin sett með stuttri
ræðu Tryggva Þórhallssonar forsætis-
ráðherra, eftir að Þingvallakórinn
hafði sungið þjóðsönginn. Eftir ræðu
Tryggva var leikinn fyrri hluti Al-
þingishátíðarljóða Davíðs Stefáns-
sonar og Páls Icólfssonar, og var
flutningurinn hrífandi. Þá var það,
sem „Brennið þið vitar“ brenndi sig
inn í meðvitund þjóðarinnar og varð
S^einni ^rein
klassísk músik í einu vetfangi. Ég
gleymi því aldrei, hve hrifinn einn
sænski blaðamaðurinn, Curt Berg,
var af hátíðarljóðunum. Hann var
þá tónlistargagnrýnandi eins stór-
blaðsins í Stokkhólmi, og hefur jafn-
an síðan gert sér far um að fylgj-
ast með íslenzkri tónlist, þó aðalstarf
hans hin síðari árin hafi verið það,
að starfa sem bókmenntaráðunautur
hjá hinu stóra útgáfurfyrirtæki Bon-
nier Förlag.
Klukkan hálf-tólf var Alþingi sett
af konungi, en að því búnu hélt for-
seti sameinaðs þings, núverandi for-
seti íslands, Ásgeir Ásgeirsson aðal-
ræðuna, og að henni lokinni var flutt-
ur síðari hluti Alþingiskantötunnar.
Þá tók við hádegisverðarhléið, kl.
1—2.30. Stór gjaldbúð hafði verið
reist við hliðina á núverandi stóra
salnum í Valhöll, og jók hún hús-
rýrnið um meira en helming. En kl.
3 var fundur settur á Lögbergi á
ný, til þess að taka á móti gestum
þeirra þjóða, sem sent höfðu fulltrúa
á Alþingishátíðina. Einn fulltrúinn,
sá ítalski, komst þó aldrei á hátíð-
ina. Honum var svo kalt þegar hann
kom til Reykjavíkur, að hann afréð
að komast sem skjótast til ættjarðar
sinnar aftur. Hinir fulltrúarnir fluttu
allir stutt ávarp eða kveðju, og var
fáni viðkomandi lands dreginn að
hún meðan á ávarpinu stóð. Gjafir
færðu ýmsir þessara fulltrúa, og eru
þær til sýnis í Alþingishúsinu. En
sú gjöfin, sem mest þótti um vert,
var líkneski Leifs heppna, sem þó
ekki kom fyrr en síðar, en stendur
nú á Skólavörðuhæðinni.
Að lokinni þessari athöfn á Lög-
bergi voru haldnir hljómleikar, og
a, þeim loknum matarhlé. Og um
kvöldið var Islandsglíman háð, og
vann Sigurður Thorarensen þar hinn
fagra grip, Islandshornið, sem há-
tíðarnefndin hafði látið gera til verð-
launa fyrir Alþingishátíðarglímuna.
Þennan fyrsta dag höfðu verið
bæði skin og skúrir. Og um kvöldið
var hraglandi og snjóaði í Súlur.
Vildu þá fleiri komast í bólið sitt
í Reykjavík en ætlað sér höfðu áð-
ur, og varð tilsvert argafas uppi á
Almannagjárrbrún um það leyti, sem
hátíðarhaldinu lauk, þennan fyrsta
dag. En þó greiddist vel úr öllu áð-
ur en lauk.
-------„Þyngsti hluti“ dagskrár-
innar var afgreiddur fyrsta daginn.
Annar dagurinn var að öllu leyti
léttari í vöfunum fyrir þá, sem báru
hita og þunga þessara þriggja daga.
Um morguninn kl. 10 voru minni
Islands flutt á Lögbergi og fyrir há-
degi voru kappreiðar háðar inni í
Bolabás, og komu þangað margir.
Að loknum hádegisverði var þing-
fundur haldinn á Lögbergi, en að
honum loknum var Vestur-íslend-
ingum fagnað. Þar komu fram full-
trúar hinna ýmsu fylkja í Banda-
ríkjunum og Canada, sem Islending-
ar eru einkum búsettir í, og var at-
höfnin öll hin hátíðlegasta. Að henni
lokinni var „sögulega sýningin" hald-
in í brekkunni rétt vestan við Lög-
berg. Efni hennar höfðu þeir Ólafur
Lárusson og Sigurður Nordal samið,
1. ágúst sl. hófst þriöja, kjörtímahil forseta Islands, lierra Ásgeirs Ásgeirs-
sonar. En fyrir 30 árum var hann jorseti sameinaös þings
á Alþingishátíöinni.
6
Fálkinn, 25. fbí. 1960