Fálkinn - 10.08.1960, Blaðsíða 11

valdar og Hvanndalabræðra, eru
horínir. 1 dag þjónar eyjan aðeins
því göfuga hlutverki að hvíla flug-
móða sjófugla, er af og til drepa
fæti sínum niður á hana. Þarna tók-
um við nokkrar myndir og reistum
íslenzkan fána á stöng. Er það að
öllum líkindum í fyrsta og sennilega
um leið síðasta skipti, sem það skeð-
ur á útskeri þessu. Ekki gerðum við
neinar mælingar, en það er álit okk-
ar, að eyjan standist tæplega þau
mál, er Leiðsögubókin gefur upp og
að jafnvel þó nokkuð vanti þar upp
á. Hvað snertir mælingar, eldri sem
yngri, á eyjunni, er vert að hafa
það i huga, að sjávarfalla mun lítið
eæta sem ekkert.
Af ofanrituðu sést glögglega, að
eyjan hefur stórminnkað á nokkrum
mannsöldrum, og að ekki muni líka
á löngu, þar til hún hverfur sjónum
með öllu. Hún er að tapa í baráttu
sinni við hafið, sem sífellt og misk-
unnarlaust sækir á og vinnur.
Því hlýtur sú spurning að vakna,
hvort ekki sé tími til kominn að
huga að byggingu vita eða leiðar-
merkis á skerinu, sjófarendum fram-
tíðarinnar til viðvörunar, því skerið
verður hættulegt, og er jafnvel þeg-
ar orðið það, sem t. d. má sjá á
því að varðskipið Ægir tók niðri við
eyna í sumar og varð fyrir tölu-
verðum skemmdum. Er það þó búið
fullkomnustu siglingatækjum.
Vera má, að mál þetta hafi þegar
verið reifað á öðrum vettvangi eða
tekið til athugunar, um það veit ég
ekki, en sé ekki svo, þá er hugmynd-
inni hér með komið á framfæri.
Síðast en ekki sízt má svo hafa
það hugfast, að meðan eyjan er ofan-
sjávar, kallar hún til 12 mílna land-
helgi kringum sig (rúmlega 450 fer-
mílur) og ætti það út af fyrir sig
ekki að draga úr því, að eyjunni
verði forðað frá þvi að hverfa al-
gjörlega í djúpið, því ekki veitir Is-
lendingum af að halda í sitt.
JKM.
☆
Þessar ungu stúlkur þurfa ekki aS
kvarta yfir því aö jörðin sé þung.
Þetta stóra hnattlíkan er fyllt meS
lofti og því létt og meSfærilegt, enda
mikiS notað við kennslu í þýzkum
skólum. Svo er vel mögulegt, að nem-
endurnir fái að fara í boltaleik meS
hnöttinn ef vel liggur á kennaranum.
ÞaÖ eru ekki allir, sem hafa eins gott
loft og gott útsýn á vinnustað og þess-
ir verkamenn. Þeir eru aS vinna á
reykháf nr. 2 á Asnœsverksmiðjunni.
Reykháfarnir eru 122 m á hæð. Þaö
er betra aS vera ekki lofthrœddur.
Snúið til baka. Þessi mynd gefur allgóSa hugmynd um hœð skersins yfir
sjávarflöt.
Vstið þér...?
að Bandaríkin nota allra þjóða
mest af blaðapappír?
Þar er eitt 38 kílóum á mann á
ári. En í Ástralíu og New Zealand,
sem líka eru óspör á pappírinn, er
pappírseyðslan 28 kg. á íbúa á ári.
— En miðað við seldan dagblaða-
fjölda á mann, er England lang-
fremst (kannske að undanteknu ís-
landi). Þar eru seld 573 blöð á dag
fyrir hverja þúsund íbúa, en í
Bandaríkjunum ekki nema 337.
að lofthitinn er alltaf að
hækka?
Það fullyrða að minnsta kosti
sumir vísindamenn. — Samkvæmt
kenningu þeirra myndast svo mikið
af kolsýringi frá bílum, verksmiðj-
um og yfirleitt brennslu, að hann
hindrar útgeislun frá jörðinni og
þess vegna hækkar lofthitinn smátt
og smátt.
Deildu auðœfum þínum í þrjá
hluta. Geymdu einn til elliáranna,
notaðu annan til heimilis þíns, og
láttu hinn þriðja þangað, sem sorg
og neyð eiga heima.
Fálkinn, 25. tbl. 1960
11