Fálkinn - 10.08.1960, Blaðsíða 23

þar lá maður sofandi. Ég gelti og
ætlaði að ráðast á hann. Hann hrökk
upp og fleygði votum poka á eld-
inn, svo að hann slokknaði .... Þetta
var fátækur maður, sem átti bágt
og átti hvergi heima og hafði laum-
azt inn í miðstöðina til að sofa. Og
svo hafði neisti hrokkið úr pípunni
hans í pokana. Nú bað hann fyrir-
gefningar. Tóta vorkenndi honum og
hann fékk mat og peninga. Og svo
fór hann, og klappaði mér áður en
hann fór. Hann sagði, að ég hefði
bjargað lífi sínu og Tótu og allra
í húsinu.
Skömmu seinna kom maðurinn með
fallega bikarinn frá brunabótafélag-
inu. Hann hélt langa ræðu fyrir mér.
Vowovvovv. Þetta var fallegur bik-
ar, en ég hefði nú óskað, að það
hefðu verið bjúgu í honum. Reyndar
gaf Tóta mér kálfsbein. Ég faldi eitt
undir sófanum, eitt undir gólfdúkn-
um og eitt undir neðstu bókahillunni.
Það er leiðinlegt, að engin bók
skuli vera til á hundamáli, svo að
ég gæti skrifað hérna kveðju frá Tótu
og mér. En þið skiljið sjálfsagt, að
þegar ég segi VOVV-VOVV-VOVV!
þá þýðir það núna: verið þið bless-
uð og sæl.
☆
Ertu reið mér ennþá, Anna mín?
— Hvernig sváfuð þér i nótt, Styr-
björn?
— Hræðilega. Ég lokaði ekki aug-
unum í alla nótt.
— Þá var ekki von að þér sof nuðuð.
Maður verður að loka augunum ef
maður vill sofa.
Leikur með blýantinn
1. Geturöu skrifað 1000000 án þess
að lyfta blýantinum af pappírsblað-
inu. Þú sérð á mynd c hvernig farið
er að því.
2. Á mynd er önnur af sama tagi.
Teiknaðu hring með punkti í miðju
án þess að lyfta blýantinum.
☆
£krítlut
Hrói gekk til prestsins og innan
skamms átti að ferma. Presturinn
hafði brýnt fyrir börnunum, að
hugsað og gert væri það sama. Að
hugsa vel og gera vel, væri jafn-
gilt. í þá daga var til siðs að for-
eldrar fermingarbarnanna gáfu
prestinum gjöf, til þess að blíðka
hann, og stærð gjafarinnar hafði oft
áhrif á hvar barnið var sett í röð-
ina. — Það verður ekki hægt að
ferma þig í ár, sagði presturinn við
Hróa. Þú kannt svo illa.
— En hann pápi hefur hugsað sér
að gefa prestinum stóran kálfs-
skrokk, sagði Hrói.
— Mikill höfðingi er hann faðir
þinn, sagði prestur. — Ég má til
með að ferma þig. Og það gerði
hann.
Svo liðu vikur og svo liðu mán-
uðir, og ekki kom kálfurinn. Og
einn daginn hitt presturinn föður
Hróa.
— Hvað líður kálfsskrokknum,
sem ég átti að fá, sagði prestur.
— Þú sagðir sjálfur, að hugsað
og gert væri það sama, svo að ég
lét draga að hugsa mér að ég gæfi
þér hann.
— Hafið þér kvartað undan nauta-
súpunni minni?
★
Óli litli var greindardrengur, en
hafði þann galla að hann gat aldrei
þagað. Þess vegna skrifaði kennar-
inn þessa athugasemd í einkunnabók-
ina hans: „Óli er duglegur að læra,
en alltof skrafgefinn."
Daginn eftir kom Óli í skólann
með bókina sína. Faðir hans hafði
lesið athugasemdina og bætti við:
„Þá ættuð þér að heyra hana móður
hans, kennari."
->
)
— Handhemillinn dugar líklega ekki
heldur...
1 2 3. 4 5 6
BRELLUR MEÐ VATNSGLÖS. Setjið sex glös í röð og fyllið þrjú
þau fyrstu til hálfs með vatni, eins og sýnt er á myndinni. Spyrjið svo
félaga ykkar hvort þeir geti komið því svo fyrir, að annaðhvort glas í
röðinni verði hálft, en annað hvert tómt, án þess að hreyfa nema eitt glas.
(Ráðning: Tak glas nr. 2 og hell úr því í nr. 5, og settu svo glas
2 aftur á sinn stað.)
Fálkinn, 25. tbl. 1960
23