Fálkinn - 17.08.1960, Blaðsíða 9

Útrás Sogsins úr Þingvallavatni. Bak við sést inntakið að jarðgöngunum
gegnum Dráttarhlhiðina.
verki Ásmundar Sveinssonar, sem
stendur steinsnar írá Irufossstöðinni.
Það er ekki steypt úr bronsi, því að
til þess voru engin tæki hér, heldur
gert úr eirþynnum, sem klæddar eru
utan á sterka járngrind. Eftirlíkingu
úr skíru silfri af þessu listaverki
gáfu verkfræðingar Steingrími Jóns-
syni á 70 ára afmæli hans. — Gunnar
Thoroddsen afhjúpaði listaverk þetta
og sagði i fáum dráttum sögu þess.
Höfðu þeir Ásmundur og Steingrím-
ur Jónsson rætt þessa hugmynd Ás-
mundar, og nú stendur árangur henn-
ar og heilsar gestum, sem heimsækja
Írufoss.
DUX ER HANN ENN'.
Sá, sem þessar línur ritar, er einn
af sjö eftirlifandi, sem áttu þeirri
ánægju að fagna, að vera bekkjar-
bræður Steingríms Jónssonar. Og það
duldist engum okkar, að þar sem
hann fór var maður, sem tvímæla-
laust mundi vinna stórvirki, ef hon-
um entist lif og heilsa. Hann var
alltaf duxinn í bekknum, þar komst
enginn nærri og því síður á hlið
við hann, jafnvígur var hann á allt,
þó að stærðfræðin og eðlisfræðin
virtust honum einna kærastar náms-
greinar.
Stundum er það svo um mikla
námsmenn, að þegar út í starfið
kemur, reynast þeir ekki eins mikl-
ir starfsmenn og þeir voru náms-
menn. Ekki var svo um Steingrím.
Að loknu frábæru prófi í rafmagns-
verkfræði stundaði hann um hríð
verkfræðistörf hjá frægu sænsku
fyrirtæki, áður en hann hvarf heim
og réðst til starfa hjá Reykjavíkur-
bæ, sem rafmagnsstjóri. Saga hans
síðan skal ekki rakin, hún er skráð
úr betra efni en prentsvertu, og hún
er skráð í lömpunum í hverju ein-
asta húsi i Reykjavík og grennd. Hún
er skráð i Elliðaárstöðinni, Sogsvirkj-
unum og toppstöðinni.
Dr. Jón heitinn Helgason biskup
var stundum að spyrja mig um sam-
bekkinga mína. „Ég þarf ekki að
spyrja um hann Steingrím, hann er
vitanlega ljósið í bekknum, enda á
hann ekki langt að sækja það, son-
ur hans síra Jóns Stenigrímssonar
í Gaulverjabæ,“ sagði dr. Jón. Löngu
síðar sagði hann um sama mann,
að það væri ekkert guðlast, þó að
Steingrímur Jónsson væri kallaður
„Ljóssinn herra“ eða „Lúcifer í góðri
merkingu".
Duxinn úr Menntaskólanum frá
1910 hætti ekki að vera dux þó hann
væri kominn úr skóla. Með fyllsta
rétti má segja, að hann hafi verið
dux alltaf síðan, og sé það enn. Hann
hefur ekki margskipt sér og eytt
tímanum í stjórnmálaþras, heldur
unnið markvisst að einu og sama
marki: að sýna íslenzkri þjóð hve
miklu það skiptir að kunna að not-
færa sér þær auðlindir orkunnar, sem
landið hefur að bjóða, hvort heldur
eru jarðhiti eða fallvatn.
Og vel sé honum fyrir það. Ef
nokkur núlifandi Islendingur getur
litið til baka yfir frjósamt ævistarf,
þá getur Steingrímur Jónsson raf-
magnsstjóri gert það.
ESSKÁ.
☆
KOSTUR SJÓNVARPSINS.
— Það er dásamlegt, þetta sjón-
varpstæki, sagði gamla konan. Þeg-
ar ég loka augunum, er þetta alveg
eins og ég hlusti á útvarpið.
JVartiBain
í Edinburgh hefur síðastliðin fjög-
ur ár ,,tikkað“ eins og stofuklukka.
Lokubleðill eins hjartahólfsins hafði
verið tekinn úr honum með uppskurði,
og ný loka úr plasti sett í staðinn
og bjargaði þessi aðgerð lífi haná.
En í hvert skipti sem hjartað slær,
heyrist smellurinn í lokunni. Þegar
honum rennur í skap eða hann reyn-
ir mikið á sig „tikkar hjartaklukk-
an“ hraðar. Nú er hann trúlofaður
og ætlar að giftast bráðum, og þeg-
ar unnustan mætir honum á götu,
heyrir hún glöggt að hjartað herðir
á sér.
★
Þessi stóri poki, sem líkist lielzt
æfingasekk fyrir hnefaleikara, er nýj-
asta nýtt í flutningatækni vestur í
Ameríku. Hann er gerður úr gúmmí-
húðuðu lérefti og í honum eru fluttar
viðkvæmar vörur. Meðan á flutningi
stendur, er hann pumpaður upp með
lofti og þolir því lmjask mun betur
en ella.
★
Bygging kjarnorkurafstöðvar er
ekkert fjárhagslegt spaug, og hefur
ekki verið framkvæmd án aðstoðar
liins opinbera þar til nú, að verið
er að reisa eina slíka stöð í Dred-
sen í Bandaríkjunum af sjálfstæðum
fyrirtækjum. Stöðin mun framleiða
180.000 kílówött, og á að taka til
starfa í júní á nœsta ári, hálfu ári
fyrr en áætlað hafði verið.
Stöðin, sem hér sést á myndinni,
á að sjá Ghicagoborg fyrir rafmagni.
Fálkinn, 26. tbl. 1960
9