Fálkinn - 26.04.1965, Side 35

vitað það, að Tom Jones vœri
manna göfugastur, þó að slík
væri ógæfa hans, og mættu þeir
nú blygðast sín, sem illa hefðu
um hann talað og gengið á iag-
ið, þegar hann stóð berskjald-
aður fyrir. „Og þó er ég viss
um," mælti hin góðhjartaða
ekkja, „að engin ógæfa hefur
hent hann, sem honum hefur
fallið þyngri, en að þér skylduð
útskúfa honum. Um það vil ég
þó ekki ræða því að fjölskyldu-
mál eru viðkvæm, eins og maður
veit."
„Ég er ykkur hjartaniega
þakkiát fyrir aila þá góðvild
sem þið auðsýnið honum," mælti
þá herra Allworthy, „og reikna
ykkur það til dyggða. Ég játa
það einnig fúslega, að sjálfur
er ég haria glaður yfir þessum
góðu fréttum, varðandi þennan
ógæfusama mann, og ekki er
loku fyrir það skotið, að ég
kunni að verða vingjarnlegri í
hans garð eftir þetta, en ég hef
verið hingað til. Og það veizt
þú bezt, góða kona — og um
það geta allir borið vitni, að ég
unni honum sem minum eigin
syni, og áleit að forlögin hefðu
falið hann vernd minni og um-
sjá. Enn man ég hve hjálparvana
hann var, þegar ég fann hann
liggjandi í rekkju minni, enn
man ég það, hvernig litlu fing-
urnir hans krepptust um fingur
mér. Já, ég unni honum, það
var víst um það." Og sem herra
Allworthy mæiti þessi orð, mátti
sjá að tár stóðu i augum hans.
Ekkjan, sú góða kona, starði
undrandi á hann og gat að von-
um iila áttað sig á þessum
skyndilegu sinnaskiptum hans.
Enda vissi hún ekki, að honum
höfðu þá fyrir skömmu borizt
tvö bréf heiman úr sveitinni,
og að það voru þau sem höíðu,
hvort á sinn hátt, átt ríkastan
þátt i þessari gerbreyttu afstöðu
hans til Tom Jones. Var ann-
að þeirra frá heimspekingnum,
Thomas Square, sem nú lá fyrir
dauðanum og kvaðst vilja gera
sína hinztu játningu. Lét hann
svo um mælt, að nú þegar hann
stæði við dauðans dyr, tæki sig
fátt eða ekkert sárara en alit
það ranglæti, er Tom Jones
hefði verið beittur, en vildi þó
ekki nefna þar til nein nöfn,
það kæmist upp á sínum tima
eins og allt ranglæti, sagði hinn
deyjandi heimspekingur. En eitt
kvaðst hann vilja taka fram sér-
staklega — þegar herra All-
worthy hefði legið veikur og
enginn hugað honum líf, þá hefði
enginn, skyldur eða óskyldur,
tekið sér það eins nærri og Tom
Jones og eins hefði enginn fagn-
að því af jafn falslausri einlægni
og hann, þegar herra Allworthy
tók að hjarna við og læknarnir
töldu hann loks úr hættu. Full-
yrti hinn deyjandi maður og, að
það sem á eftir hefði gerzt, hefði
fyrst og fremst verið öfund og
flærð ónefndrar persónu að
kenna og væri hann ekki í nein-
um vafa um það, að sárara hefði
Tom Jones tekið til herra All-
worthy en sjálfs sín, þegar hann
var hrakinn að heiman. „Tom
Jones hafði sína galla, það játa
ég, en á meðal þeirra fyrirfannst
ekki skortur á þakklæti til yðar.
Og göfugri ungling og tryggari
vinum sínum eða hjálpfúsari,
hef ég aldrei þekkt," sagði hann
í lok bréfsins. „Þá mundi ég
deyja rólegri og sáttari við þenn-
an heim, ef ég vissi að þessi orð
min gætu átt sinn þátt i því að
sannleikurinn sigraði og réttlæt-
ið næði fram að ganga og að
þér tækjuð þennan unga og
hjartagóða mann aftur í sátt."
Þannig lauk heimspekingurinn
bréfi sinu til herra Allworthy,
sem hann reit á þröskuldinum
að öðrum heimi, ef þannig mætti
að orði komast. Hitt bréfið var
frá meistara Thwackum, og þó
að þar kvæði nokkuð við annan
tón vildi svo til, að það hafði
svipuð áhrif, þvert á móti því,
sem bréfritarinn mundi ætlast
til. Hafði meistarinn fregnað þá
ógæfu, sem Tom Jones hafði nú
ratað í, og var auðheyrt að
hiakkaði í gamla manninum yfir
óförum þessa ódæla lærisveins
síns. Kvaðst hann aldrei hafa
farið neinar grafgötur um það,
að þorpari þessi væri haldinn
illum anda í óeiginlegri merk-
ingu taiað, og betur hefði farið,
ef sér hefði verið leyft að berja
hann úr honum áður en það
var um seinan. Hafði hann um
það mörg orð, að varla mundi
þetta síðasta mannsdrápið, sem
hann fremdi og færi svo sannar-
lega betur að hann yrði hengdur
áður en þau yrðu mun fleiri, ef
hann slyppi við það í þetta skipt-
ið vegna óskiljanlegrar iinkind-
ar við ótínda glæpamenn og
bófa.
Framh. á bls. 37.
Einangrunargler
Franileitt einungis úr úrvafs
gleri. — 5 ára ábyrgð.
Pantið tímanlega.
KORKIÐJAIM H.F.
Skúlagötu 57 — Símar 2320C
ENDURNÝJUM
SÆNGUR OG KODDA
FLJÓT AFGREIÐSLA
HÖFUM EINNIG
EINKASÖLU
A REST-BEST
KODDUM
Póstsendum
um land allt.
DÚN-
OG FIDUR-
HREINSUNIN
VATNSSTÍG 3
(örfá skref
frá Laugavegi)
Sími 18740.
FÁLKINN 35