Fálkinn - 21.02.1966, Page 35

taugakerfi hans, líðan hans og
skapsmuni. Konan veit ekki
orsökina, og miðar fjárhagsleg-
ar kröfur og óskir við það, að
nóg sé til. Þarna getur pressa
viðskiptalífsins haft eyðileggj-
andi áhrif á heimilislífið. Ger-
um ráð fyrir öðrum atvikum.
Maður kemur til prestsins og
segir honum, að það sé allt í
báli og brandi heima fyrir, og
skilnaður verði eina ráðið.
Konan lýsir ástandinu eins.
Smám saman kemst prestur-
inn að þeirri niðurstöðu, að or-
sökin sé ósamlyndi milli upp-
kominna barna foreldranna en
ekki milli hjónanna sjálfra. Ef
hægt er að fá strákana til að
fara að heiman í atvinnu um
tíma, losnar heimilið við press-
una, og bæði faðir og móðir
verða nú samtaka um að hugsa
til síns fjarlæga sonar, skrifa
honum bréf, fylgjast með líðan
hans, og hlakka til að sjá pei-
ann aftur, þegar brottverutím-
inn er liðinn.
Nú má auðvitað búast við
því, að misklíðin sé raunveru-
lega milli hjónanna sjálfra. Þá
kemur það oft í Ijós, að viðtal-
ið við prestinn verkar sem
eins konar „operation". Enginn
er nákvæmlega sami maður eft-
ir að hann hefur „skriftað“,
eins og hann var, meðan hann
byrgði allt" inni hjá sjálfum
sér. Og engum blöðum er um
það að fletta, að mest von er
um árangur, ef hjónin fást til
að koma oft til prestsins, bæði
saman og hvort í sínu lagi. Og
jafnvel þótt skilnaður kunni
að verða óhjákvæmilegur, er
ekki sama, hvernig fólkinu
sjálfu er innan bijósts, þegar
hann fer fram. Ef ég mætti
ráða, myndi ég bæta því
ákvæði inn í skilnaðarlöggjöf-
ina, að enginn prestur mætti
gefa skilnaðarvottorð fyrr en
eftir þrjá mánuði frá því, að
æskt var skilnaðar — og hann
hefði fengið tækifæri til að
vinna að málinu, eins og hann
teldi þörf á. — Eigi sáttastarf-
ið að vera vandlega unnið,
þarf oft ýmiss konar aðstoð
við heimilið, t. d. í atvinnulegu
tilliti, samhjálp einlægra vina,
samstarf við lækni, o. s. frv.
★ „Bænin má aldrei
hresta þig“.
Að lokum vil ég enda þessar
dreifðu hugleiðingar með því
að minna á það atriði, er ég tel
þýðingarmest í þessu sambandi,
en það er að fólk, sem trú-
lofast og giftist, geri sér ljóst,
að ástin er ekki eins og dauður
hlutur, sem heldur sinni lögun,
heldur eins og lifandi blóm,
sem þarf ræktunar við. Kær-
leikurinn þarf sína næringu.
Ég vil ekki varpa neinni rýrð
á það leiðbeiningarstarf, sem
innt er af hendi, til hjálpar
fólki, sem ætlar að gifta sig,
eða á í hjúskaparvandræðum.
En ég hygg, að eitt ráð sé betra
en heilir dálkar af heilræðum.
Það er þetta: „Láttu engan dag
líða til kvölds án þess að biðja
fyrir maka þínum.“ Fyrirbæn-
in er lífsnæring kærleikans i
hvers manns brjósti, og þá ekki
sízt í hjúskapnum. Þeim sem
daglega biður til guðs, ætti
síður að hætta við því að reyna
að vera sjálfur guð yfir öðrum.
Og sá sem hugsar til maka
síns í bæninni, leggur um leið
rækt við þá góðvild, sem er
undirstaða hjúskaparins. Ég
veit ósköp vel, að þeir eru
margir á okkar tíð, sem ekki
kæra sig um að leggja mikla
rækt við bænina, en það má
hver maður álíta hvað sem
hann vill fyrir mér, — ég er
sannfærður um, að bænariðjan
myndi forða mörgum frá þvi
að bíða skipbrot í þessum efn-
um sem öðrum. Því ekki að
reyna? Ég þykist hafa orðið
þess var, að mjög mikið ósam-
ræmi milli hjóna í trúariðk-
unum getur haft slæm áhrif
á sambúðina, þó að svo þurfi
ekki alltaf að vera. Ég vil
reyna að draga upp tvær
myndir:
Konan er guðspekingur, og
maðurinn er heittrúarmaður.
En þau hafa. lært að virða trú-
frelsi hvort annars. Frúin býð-
ur vinum sínum úr guðspeki-
félaginu heim, og maður henn-
ar heilsar upp á þá eins og
heimilisvini. Og stundum koma
vinir hans til að hafa biblíu-
lestra og bænasamkomur sam-
kvæmt sinni venju, og frúin
færir þeim kaffisopann með
húsmóðurlegri velvild. Allt í
lagi.
En svo er annað heimili.
Konan er alin upp við trú-
rækni. Hún er mild og blíð-
lynd að eðlisfari. Hún er vön
að sækja messur á hverjum
sunnudegi. Hún giftist trúlaus-
um manni, sem hefur bitið það
í sig, að trúin sé ekkert annað
en hjátrú, og hann vill enga
hjátrú á sínu heimili né hjá
sinni konu. Það endar með því
að konan hans þorir ekki að
sækja kirkjur eða minnast á,
að hún lesi bænir sínar á laun.
Hún er meira að segja orðin
svo þvinguð, að þegar hann
hefur skilið við hana, ætlar
hún helzt ekki að hafa sig í
að koma inn fyrir kirkjudyr
að nýju. Jakob Jónsson.
SJÖNVÁRPSTÆKI
Margar
gerðir
af hinum
vinsælu RCA
sjónvarps-
tækjum fyrir-
liggjandi
19' PORTABLE MODEL NO. TPX-9558
RCAVICTOR^'v.s.on
RCA VlCTOR t 'S, s. o »
THE EMISSARY
23' CONSOLETTE MODEL NO. TCX-3S76
R.C.A.-sjón-
varpstækin
eru fyrir
bæði kerfin
og gerð fyrir
220 volta
straum, 50
rið, 625 línur,
50 frames
og USA
standard.
Árs ábyrgð
— Greiðslu-
skilmálar.
THE TRIBUNE
23' LOWBCY MODEL NO. TCX-3577
RCA VlCIOR .
Einkaumboð: Georg Ámundason & Co.
Frakkastíg 9. — Sími 15485.
ÚTSÖLUSTAÐIR:
Reykjavík:
Verzl. Ratsjá hf.
Laugavegi 47. — Sími 11575.
Akranes:
LÁRUS ÁRNASON.
Eyrarbakki:
GUÐM. ANDRÉSSON.
FALKINN
35