Fálkinn - 12.12.1962, Blaðsíða 72

Nýju bækurnar
KRISTJÁN ELDJÁRN:
Hundrað ár í Þjóðminjasafni.
Fögur bók, prýdd 100 heilsíðumynd-
um af gripum úr safninu, þar á með-
al nokkrum litmyndum.
Verð í bandi kr. 375.00.
IVAR ORGLAND:
Stefán frá Hvítadal.
Ævisaga góðs listamanns og sérstæðs
persónuleika. Fyrra bindi.
Verð í bandi kr. 240.00.
Játningar,
Ágústínusar kirkjuföður, einhver
frægasta sjálfsævisaga heimsbók-
menntanna. Sigurbjörn Einarsson,
biskup, hefur þýtt verkið úr frum-
málinu, latínu. Biskup ritar og stór-
fróðlegan inngang um Ágústínus og
samtíð hans.
Verð í bandi kr. 250.00.
Rig-Veda.
Fimmtíu ljóð úr hinu mikla helgi-
riti Indverja, ljóða-eddu þeirra.
Sören Sörensson þýddi. Hann ritar
og langan og greinargóðan inngang
um indverska fornmenningu.
Verð í bandi kr. 190.00.
Sófmánuður.
Ný ljóðabók eftir Þórodd Guðmunds-
son frá Sandi.
Verð í bandi kr. 180.00.
Næturheimsókn.
Sögur eftir Jökul Jakobsson.
Verð í bandi kr. 120.00.
Maður í hulstri.
Úrval smásagna eftir rússneska
skáldið Anton Tsékoff. Geir Krist-
jánsson þýddi úr frummálinu.
Verð kr. 120.00.
Spói.
Ný barnabók eftir Ólaf Jóh. Sigurðs-
son. Prýdd einkar skemmtilegum
myndum eftir Helgu Sveinbjöms-
dóttur.
Verð í bandi kr. 60.00.
í lofti og læk.
Ný barnabók eftir Líneyju Jóhann-
esdóttur. Barbara Árnason hefur
myndskreytt bókina á fagran og list-
rænan hátt.
Verð í bandi kr. 75.00.
Bókaútgáfa
Menningarsjóðs
68 FÁLKINN
Jwlin í mínu . . .
Framh. af bls. 67.
aftur sýnt á gamalmennaskemmtuninni,
sem var dásamlegasta skemmtun ársins
og var alltaf í janúar.
Ég yar í Bolungarvík í 31 ár og um
flest jól var maður viðriðinn uppfærslu
á sjónleikjum. Oft var tíminn til æfinga
naumur og stundum æfðum við á jóla-
dag, en sýning var á annan. Við vorum
bæði í þessu hjónin allan tímann í Bol-
ungarvík.
— Hvenær lékst þú þitt fyrsta hlut-
verk?
— Ég var kominn eitthvað yfir ferm-
ingu, hef líklega verið sextán ára. í
Garðinum var öflugt stúkulíf og þar
var iðulega leikið. Ég var settur í að
leika eitt af minniháttar hlutverkunum
í Öskudeginum eftir Þorstein Egilsson.
Síðan hefur maður aldrei losnað við
þetta, þó alltaf segi maður við sjálfan
sig, að nú verði þetta síðasta hlutverkið.
Eftir veruna í Bolungarvík fluttum við
suður í Garð. Það var árið 1943. Þar
settum við upp þónokkur leikrit. Eftir
að við fluttum í Kópavog hef ég verið
i leikfélaginu hérna. En mikill er nú
munurinn á öllum aðbúnaði við leik-
sýningar miðað við það sem var. En
nú er líka allt orðið dýrara og það
er þessi eilífa spurning um það hvort
sýningarnar beri sig. Við þær áhyggjur
var maður laus í gamla daga.
Sv. S.
Yngstu ics . . .
Framh. af bls. 38.
grís sem ekki gat einu sinni staðið?
Nú var ekki um annað að gera en að
skera af grísnum hinar lappirnar þrjár
og láta eins og hann hefði verið svona
skapaður! Ég framkvæmdi þetta þung-
bæra skylduverk og át lappirnar þrjár,
en síðan vafði ég limlest dýrið inn í
bréfið aftur og lagði það ofan á eirket-
ilinn. Svo sem tveimur klukkustund-
um seinna þegar ég fór aftur að líta
eftir grísnum, varð mér fyrst fyllilega
ljóst hve aumingjalegur grísinn var
orðinn. Hann hafði alveg misst fallega
gljáann á skrokknum, svipurinn var
raunalegur og eyrun lafandi, og svo
andaði hann frá sér sterkri fægilögs-
lykt, sem hann hafði fengið að láni úr
katlinum og var alveg gjörólík lyktinni
sem verið hafði af honum í bakaríinu.
Nei, þá var betra að afmá öll einkenni
þess að þetta hefði nokkru sinni verið
grís. Ég gerði það með því að bíta af
honum trýnið og eyrun og þá var ekki
annað eftir en búkurinn, og af því að
rautt silkiband var sitt á hvorum enda,
mátti gera sér í hugarlund, að þetta
væri bjúga.
En ekki gat ég sagt, að ég
væri hreykinn af gjöfinni þegar átti
að fara að færa mömmu hana um
kvöldið. Ég hafði ætlað mér þetta hlut-
verk, en var svo hæverskur að láta
bróður mínum það eftir.
Ég man ennþá grunsemdasvipinn á
mömmu þegar hún vafði velkta bréfið,
sem einu sinni hafði verið bleikrautt,
utan af bögglinum og tók fram skít-
gráan marsípanmola, sem meira að
segja hafði minnkað um helming, síð-
an ég hafði farið síðast höndum um
hann. Mamma leit fyrst á mig og svo
á bróður minn og fór svo að skelli-
hlæja, en varla hefur hún þó verið sem
bezt ánægð með okkur, og ég verð að
segja, að hann bróðir minn hafði valdið
mér vonbrigðum. Verst þótti mér að
ég hafði ekki verið hótinu betri sjálfur,
annars hefði ég svei mér tekið í lurg-
inn á honum fyrir. Við vorum oft minnt-
ir á þessa jólagjöf, og árið eftir þegar
við spurðum mömmu hvers hún óskaði
sér mest í jólagjöf þá svaraði hún að
sig langaði ekki til að eignast neitt eins
mikið og eitt pund af grænsápu!
★
Jólaþraut Eiríks litla.
1) Talan, sem þú átt að draga einn
frá er 6. 2) Grísinn er með þrjár klauf-
ir á hægri framlöpp, 3 nasir og loðna
rófu. 3) írland er sett fyrir austan Eng-
land en ekki fyrir vestan. 4) G-lykillinn
og C-lykillinn snúa öfugt, og einu striki
of margt er á nótnapappírnum (6 strik
í stað 5). 5) í franska flagginu eru
reitirnir lóðréttir en ekki láréttir. í
svissneska flagginu nær krossinn ekki
niður í brún. í ameríska flagginu eru
stjörnurnar í efri reit inn við stöngina,
en ekki út í jaðri. Og talan á stjörnunum
er heldur ekki rétt.
Eplaskífumar;
Jólasveinapabbi 18, jólasveina-
mamma 12, drengurinn 8, stúlkan 8
og kötturinn 4.
Hringt til jólasveinsins:
Stúlkan í efra horninu til hægri.
RÁÐNINGAR AF BLS. 43
8 8 8 88 888 100Ö ,
(c
/(T 0-p (Í2V@
Æ W2X 2>- ~XZ) e