Vaka - 01.11.1927, Side 7

[vaka]
BÓLU-HJÁLMAR.
325
Og lán var það lubbum nyrðra,
að lentirðu þenna stig,
svo þeim varð ei kenndur sá klækur
að krossfesta og grýta þig.
VII.
Stend ég hátt uj>p í hlíðum,
horfi yfir firnindin breið.
Fylgir harmþrunginn hugur
Hjálmari alla leið.
Að vita þann valda gæðing
með viljans og fjörsins þor
l’ara þar forgörðum vestra
og falla seinast úr hor!
Og þó er það helzti liæpið,
og hálfgert í ætt við stuld,
að leggja á eitt hérað leiguna’ af
landsins allsherjarskuld.
VIII.
Stend ég hærra upp í hliðum.
Hjálmar er löngu braut.
Eru þó enn á flugi
örvarnar, sem hann skaut.
Geiga ekki frekar en forðum,
finna sinn kjörna spón,
skæðar og skeinuhættar,
skarnið hann Maura-Jón.