Vikan - 26.10.1961, Blaðsíða 17

Yves Montand kynnir vinkonn sína fyrir ríkri amerískri frú, það er
örlagarík ákvörðun.
hódegisverð með vini sínum, Yves Montand. Siminn hringir, hann verður
þvi miður að tilkynna forföll vegna áríðandi verzlunarerinda eins og
svo oft áður. Næst þegar þau hittast, segir hann að hann hafi visað
rikri bandariskri konu til hennar, sem ætli að láta innrétta íbúð sína.
Paula fer og heimsækir frúna og hittir þar ungan son hennar, Philip.
Þessi heimsókn veldur gjörbreytingu á lífi hennar. Ungi maðurinn
verður heillaður af hinni þroskuðu konu og hún getur til lengdar ekki
staðizt aðdáun hans. En elskar hún hann? Eða elskar hún sinn jafn-
gamla vin? Það sjáið þið þegar myndin kemur hingað.
Hver er það sem Paula elskar, ungi maðurinn eða hinn jafnaldra að-
dáandi hennar?
Lcs, 09 spilar
á píditó
Steinunn Guðmundsdóttir er ein
af unga fólkinu i Reykjavik i dag
og sú er ástæðan til þess að við
höfum viðtal við hana. Hún hefur
ekki unnið sér neitt til frægðar,
ekki ennþá, en lifir lífinu eins og
flestir aðrir unglingar hér i bæ. Við
skulum aðeins forvitnast um þá
lifnaðarhætti.
— Hvað gerðirðu siðastliðinn
vetur?
— Ég var i landsprófi.
— Og ferðu þá ekki i mennta-
skólann næsta vetur?
— — Nei, ég ætla að hætta ó
menntabrautinni og fljúga til Ame-
ríku i haust.
— Ætlarðu að vera þar lengi?
— Ja, minnsta kosti i vetur.
— Og þú ferð bara svona til að
sjá þig um?
— Já og læra málið, á eftir ætla
ég svo að ferðast eitthvað um
Evrópu.
— Við hvað fæstu aðallega, nú
þegar þú ert hætt í skóla?
— Ég spila t. d. á píanó, en ein-
göngu sígilda hljómlist og svo les
ég mikið.
— En þú hefur gaman af að
hlusta á dægurlög, er það ekki? Þú
ert með segulband hér með lögum
úr kananum, svo þú hlustar ó hann.
— Já, ég hef auðvitað gaman af
þ»im, en ég spila þau ekki.
— Ertu búin að læra lengi?
— Já, ég hef eiginlega stanzlaust
verið í timum siðan ég var sjö ára
og þykir alltaf jafngaman.
— Ætlarðu þá ekki að leggja
þetta fyrir þig?
— Nei, ég er of nervös til þess.
— En þú segist lesa mikið, hver
er uppáhaldsrithöfundurinn þinn?
— Halldór Kiljan Laxness og mér
finnst mest gaman að spila Debussy
og Bartok.
— Við hvað vannstu i sumar?
— Ég var i kirkjugörðunum,
F oss vogskirkj ugar ði.
Steinunn Guðmundsdóttir.
— Hvaða dansstaði sækirðu?
— Aðallega Storkklúbbinn,, þó ég
fái nú dálítinn leiða á því, en það
þýðir ekkert að reyna að fara ann-
að, þá þekkir maður engan. Það
eru svo miklar klíkur hér á dans-
stöðum.
— Og ertu ánægð með hljóm-
sveitina þar og allan vðibúnað.
— Já, þeir eru prýðilegir, þó að
Svavar slái þeim auðvitað við.
— Svona fyrir utan lestur og
spil, hvað gerirðu þá, prjónar eða
býrð til mat?
— Nei, alls ekki, ég hef engan
áhuga á húsverkum og því siður
saumaskap, en ég fer oft i bíó og
mér finnst mjög gaman að fara í
leikhús.
— Kvíðirðu ekki dálitið fyrir að
verða svona lengi í burtu?
— S'att að segja er ég ekki al-
mennilega farin að átta mig á þvi,
en það verður áreiðanlega mjög
gaman. Félagslíf unglinganna i
Ameriku er svo frjálslegt og eðli-
legt. Þar geta krakkar t. d. verið
heillengi saman, án þess að nokkuð
náið sé á milli þeirra og strákar
Framhald ó bls. 47.
•: ’ • •?
Þessi rótar órólega með blý-Augun horfa til himins og
antinum í hárinu, hún er f]jót°'n*}°Sarn*r eru a borðinu,
að skilja hlutina og tekurlaUSU hendinni veifar hún
fram og til baka og meo
skjótar ákvarðanir, en hættirhinni nennir hún varla að
til að taka vanhugsaðar á-^a^a a tólinu. Þetta er
, , yfirlætisfull manngerð, „ég
kvarðamr, an þess að hugsaveit þetta alu fyrirfram
um afleiðingarnar. hugsar hún með sér“.
Hún er taugaóstyrk og rfgheldur
báðum höndum um tólið. Það er
auðvelt að koma henni úr jafn-
vægi og hún er viðkvæm og auð-
særð. Ef illa gengur missir hún
vald á sér. Það er nauðsynlegt
fyrir hana að öðlast meira ör-
yggi.
Þessi er dreymandi og rómantísk
og eyðir miklum tíma í að byggja
loftkastala. Hún þarf að komast
niður á jörðina og uppgötva að
lífið getur verið ágætt, þó hún
verði að horfast í augu við það.
MKAM 17